کاربرد طراحی و روش های پژوهش برای بهینه سازی علم پیشگیری: مداخلات فرزند پروری: آیا هدف قرار دادن زودتر بهتر است؟

این مقاله در نشست سالانه انجمن تحقیقات پیشگیری 2018 که 29 می – 1 جون 2018 در واشنگتن دی سی آمریکا برگزار شد، ارائه شد.

دانشگاه فرانسیس گاردنر آکسفورد

دانشگاه لیجتن آمستردام  دانشگاه جی جی ملندز تورس کاردیف؛  موسسه روانپزشکی ویکتوریا هریس؛  موسسه روانپزشکی سابین لاندائو؛  دانشگاه جوانا مان آکسفورد؛  جنیفر بیشام لندن دانشکده اقتصاد;  دانشگاه جودی هاچینگز بنگور؛  موسسه روانپزشکی استفان اسکات

برای پیشرفت پیشگیری، بهبود هدف قرار دادن مداخلات به زیر گروه های در معرض خطر حیاتی است. ما دو نوع مکمل از تجزیه و تحلیل مواد را با هم ترکیب می کنیم تا اثرات سنی دیفال مداخلات فرزند پروری را آزمایش کنیم. هدف گیری سن برجسته است به دلیل سیاست های اخیر قابل توجهی و محوری علمی نسبت به مداخله زود هنگام، بر اساس شواهدی که توسعه در طول دوره های حساس قابل تحمل تر است. هکمن داده ها را در سنین و مداخلات متعدد جمع آوری کرد و ادعا کرد که اثر بخشی و مقرون به صرفه بودن مداخلات اولیه در مقابل بعد بیشتر است. با این حال ، تجزیه و تحلیل خود را با سن مخل کننده با نوع مداخله (به عنوان دیگر پدر و مادر در مقابل bootcamps) ، اجازه می دهد هیچ مقایسه ای از مداخلات مشابه در سنین مختلف محدود شده است. در زمینه مداخلات فرزند پروری برای مشکلات رفتاری، محققان اثرات سنی را در سراسر مداخلات مشابه، با استفاده از فراتجیز معمولی آزمایش کرده اند، اما این یافته های مختلط را به دست داده است، و با برنامه ریزی مدیران در سطح مجموع محاکمه محدود است، از این رو تمام اطلاعات در مورد تغییر پذیری درون آزمایشی در سن از دست رفته است. علاوه بر این، هیچ آزمایش در تفاوت مقرون به صرفه توسط سن نگاه. 

برای غلبه بر این محدودیت ها، ما داده های شرکت کننده فردی (IPD) فرات تجزیه و تحلیل مجموعه ای نزدیک به کامل از آزمایش های تصادفی اروپا از مداخله فرزند پروری سال باور نکردنی (IY؛ 1799 کودکان 2-10 سال؛ 14 محاکمه، 6 کشور). ما از مدل سازی اثرات تصادفی برای جدا کردن فرد از تنوع در سطح آزمایش استفاده می کنیم. در جایی که ابزار نتیجه متفاوت بود، ما داده ها را در سراسر آزمایش ها با استفاده از نمرات تخریب هنجار برای نتیجه اولیه هماهنگ، پدر و مادر گزارش رفتار مختل کننده کودک است. داده های اقتصادی در زیر مجموعه ای از 5 آزمایش بریتانیا هماهنگ شد. مطالعه تکمیلی ما 150 آزمایش برنامه های فرزند پروری را با استفاده از برآورد اریای قوی (396 اندازه اثر) مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. N=16,345, سن 2-10) برای آزمایش اینکه آیا, در سطح مجموع محاکمه, اثرات مداخله بر رفتار مختل کننده توسط سن کودک اصلاح; و اگر برنامه های هدفمند توسعه ای موثرتر باشند. 

ما دریافتیم که بر خلاف انتظارات از ادبیات، در هر دو روش، هیچ اثری از سن بر نتیجه مداخله وجود ندارد؛ تحلیل های اقتصادی نشان داد که مقرون به صرفه بودن در سنینبالاتر بیشتر است. بنابراین پتانسیل بازگشت سرمایه گذاری در سنین بالاتر وجود دارد، نه سنین جوان تر. برای بررسی اثرات دی افکنی، روش های دوقلوی ما در ترکیب نقاط قوت قابل کلی سازی در طیف گسترده تری از مداخلات و تنظیمات در تجزیه و تحلیل متعارف، با قدرت، دقت بیشتر، و به ویژه، استفاده از اطلاعات سنی در سطح فردی که توسط IPD ارائه می شود، ایده آل هستند. بررسی مقرون به صرفه بودن دی تفاوتی رمان است، و به نتیجه گیری های بسیار متفاوتی از هکمن می رسد، زمانی که اثرات مداخلات مانند برای مانند را در سنین مختلف مقایسه می کند.