همجوشی داده های چند وجهی ام آر آی نشان می دهد که ارتباط ساختاری، عملکردی و عصبی متمایز استفاده از حشیش سنگین

Format
Scientific article
Publication Date
Published by / Citation
Hirjak, D., Schmitgen, M. M., Werler, F., Wittemann, M., Kubera, K. M., Wolf, N. D., ... & Wolf, R. C. (2022). Multimodal MRI data fusion reveals distinct structural, functional and neurochemical correlates of heavy cannabis use. Addiction biology, 27(2), e13113.
Original Language

انگلیسی

Keywords
cannabis
grey matter volume
JuSpace
multimodal data analysis
neurotransmitter
resting state fMRI

همجوشی داده های چند وجهی ام آر آی نشان می دهد که ارتباط ساختاری، عملکردی و عصبی متمایز استفاده از حشیش سنگین

آبستره

مصرف حشیش سنگین (HCU) اغلب با مجموعهای از پدیده های شناختی، روانی و عصبی همراه است. اگرچه HCU مکرر است، الگوهای خاص ساختار غیر طبیعی مغز و عملکرد زمینه ای HCU در افراد ارائه شده بدون اختلال استفاده از حشیش و یا دیگر اختلالات روانی عمده فعلی و مادام العمر در حال حاضر نامشخص است. این مطالعه به بررسی داده های ام آر آی عملکردی حالت استراحت (rs-fMRI) و ام آر آی ساختاری از 24 نفر مبتلا به HCU و 16 شاهد انجام شد. تجزیه و تحلیل اجزای مستقل موازی (p-ICA) برای بررسی اجزای کوارینگ در میان نقشه های حجم ماده خاکستری (GMV) محاسبات شده از sMRI و فعالیت عصبی ذاتی (INA)، به عنوان مشتق شده از شدت نوسانات با فرکانس پایین (ALFF) نقشه های محاسباتی از داده های rs-fMRI استفاده شد. علاوه بر این، ما از جعبه ابزار جو اسپیس برای ارتباط متقابل بین روش های مبتنی بر ام آر ای با برآوردهای مشتق شده از تصویربرداری هسته ای، برای بررسی تغییرات خاص سیستم انتقالدهنده عصبی زمینه ای HCU استفاده کردیم. دو جزء ترنسمودال را شناسایی کردیم که به ترتیب بین HCU و کنترل ها تفاوت معنی داری داشتند (GMV: p = 0.01، ALFF p = 0.03). جزء GMV عمدتاً شامل مناطق سربلو-زمانی-تالامی بود، در حالی که جزء INA شامل مناطق پیشانی- پاریتال بود. در سراسر HCU، پارامترهای بارگذاری هر دو جزء به طور قابل توجهی با رفتار HCU متمایز همراه بود. در نهایت ارتباط معنی داری بین جی ام وی و سیستم سروتنرجیک و همچنین بین اینا و سیستم رسترونرجیک، دوپامینرجیک و μ اوپیوید تشخیص داده شد. این مطالعه بینش های عصبی چند وجهی جدید را در مورد HCU ارائه می دهد که ساختار/ تعاملات عملکردی را در سیستم های عصبی که عملکردهای شناختی و عصبی را زیر نظر دارند، پیشنهاد می کند.