خلاصه

در مکسیکو، مصرف بیش از حد الکول نشان دهنده یکی از چالش های اصلی بهداشت عمومی در مقیاس ملی است. اگرچه استراتژی های مداخله ای مختلفی وجود دارد که هدف آن تاثیر گذاری بر این مشکل است، اما شکاف بزرگی نیز در مورد اینکه آیا چنین مداخلاتی عامل ایجاد شده در تغییر تولید شده توسط مصرف کننده و روشی که این تغییر پس از درمان رخ می دهد، وجود دارد. یکی از راه های شناخت آن ارزیابی نتایج آن است. درمان راه حل محور (SCD) جایگزینی برای کسانی که به طور سنتی مورد استفاده برای درمان مصرف الکل است. نتایج آنها در کشورهای مختلف امریکا و جامعه اروپا مستند شده است، اما نه در جمعیت اسپانیایی. هدف از بررسی نتایج درمان راه حل محور در افراد وابسته به اتانول و تعیین تفاوت بین کسانی که به دنبال تغییر مشکلات مرتبط با مصرف الکل و کسانی که به دنبال تغییر راه خود را از نوشیدن. روش ما با طراحی طولی نوع O1-X-O2، مقایسه ای، با پیگیری تا دوازده ماه کار می کرد. نمونه با 60 مصرف کننده الکل از 18 تا 50 سال سن که به مرکز کمک به الکلی ها و خانواده های آنها (CAAF) از موسسه ملی روانپزشکی رامون د لا فوئنته رفت یکپارچه شد. همه آنها در سال گذشته به طور قصدی انتخاب شده بودند، الکل مصرف می کردند، معیارهای DSM-IV را برای وابستگی به الکل ملاقات می کردند، و رضایت آگاهانه کتبی می داد. نمونه به 30 وابسته به اتانول تقسیم شد که در جستجوی اصلاح سطح مصرف خود به CAAF رفتند و 30 وابسته که قصد اصلاح مشکلات مرتبط با مصرف خود را. در پژوهش حاضر، نتايج مداخله از زماني که يک وابسته در جلسه درمان آخر حضور داشت تا زماني که او يک درمان مجدد را ارائه کرد و با مشکلات مرتبط با مصرف الکل ادامه داشت، تعريف شد. سابقه مصرف الکل توسط الگوی مصرف، سطح وابستگی، تعداد معیارهای DSM-IV، سابقه درمان، مشکلات مصرف الکل در خانواده منشاء در دو نسل قبل و مشکلات مرتبط با مصرف الکل مشخص شد. تعداد جلسات، خدمات و درمان های اضافی به عنوان میانجی نتایج مداخله در نظر گرفته شد. نتايج از مجموع نمونه ها، 78٪ متاهل بودند. 38٪ تحصیلات ابتدایی را انجام دادند. میانگین سنی 35.5 سال بود. بیشتر متعلق به یک وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین; 39٪ مصرف کنندگان بالا پایان بودند; 43٪ در سطح قابل توجهی از وابستگی و 70٪ سابقه درمان داشتند. نیاز به درمان بالاتر در مشکلات خانوادگی مرتبط با مصرف الکل با 48 درصد ثبت شد. از مجموع نمونه ها، 63٪ از يک تا دو جلسه و بقيه با حضور بیش از دو جلسه، با پیگیری 83٪ از نمونه. در تجزیه و تحلیل بقا، چهار ماه اول پس از درمان به عنوان ماه بالاترین خطر برای درمان پس از درمان شناخته شد. مشاهده شد که SCD نتایج بهتری در وابسته هایی که به دنبال اصلاح مشکلات مرتبط با مصرف الکل بودند، داشت. اینها در پایین ترین سطح اقتصادی اجتماعی قرار داشتند و سطح قابل توجهی از زوال ناشی از مصرف الکل را ارائه کردند.