آبستره

مقدمه: هدف از اين مطالعه بررسی و تحليل و بررسی و تحليلی در مورد مصرف دگرش در بيمارستان های دانشگاهی منطقه ای می باشد. علاوه بر این، ما به بررسی روند رفتار سیگار کشیدن پزشکان در رابطه با نتایج به دست آمده در مطالعات دیگر انجام شده قبلا در این بیمارستان، و همچنین کسانی که در سطح ملی و بین المللی منتشر شده است.

روش: یک مطالعه مشاهده ای مقطعی با بررسی مصرف تنباکو در پزشکان جوان در سطح مراقبت های بهداشتی ثانویه در بیمارستان دانشگاهی منطقه ای در کوردوبای اسپانیا انجام شد. تمام افراد مورد مطالعه پزشکان مقیمی بودند که بین سال های 2012 تا 2016 تحت معاینه اجباری مقدماتی بهداشت کار قرار گرفته بودند. هیچ نمونه گیری به عنوان هر کسی که در این معاینه در نظر گرفته شد در جمعیت هدف وجود دارد. ما نسبت سیگاری ها، سیگاری های سابق و غیر سیگاری ها را با 95 درصد سی.ای.اس محاسبه کردیم. برای تجزیه و تحلیل نتایج از تحلیل های یک متغیره و چند متغیره (05 <) استفاده شد.

یافته ها: میزان پاسخ 4/99 درصد بود که حجم نمونه آن 324 نفر از 326 پزشک احتمالی بود. میانگین سنی 28.6±3.7—DT—(95٪ CI 28.2 تا 29.0) و 62.3٪ (202/324; 95٪ CI 57.3 تا 67.2) زن بودند. میزان سیگار کشیدن 5/6 درصد (324/21؛ 95 درصد CI 3.5 تا 9.3) بود که 2/5 درصد بیشتر (324/17؛ 95 درصد CI 2.7 تا 7.8) سیگاری سابق بودند. تفاوت معنی داری در درصد مصرف دخانیات با توجه به سن (266/0=P)، جنس (0/9 درصد برای مردان و 0/5 درصد برای زنان) وجود نداشت. 128/0=P)، تخصص پزشکی (651/0=P) یا سال اقامت (975/0=P). کاهش 52.7٪ در تعداد سیگاری های پزشک جوان بین سال های 1986 و 2016 (95٪ CI −44.0 به −63.5), همراه با افزایش 64.4٪ در افراد غیر سیگاری (95٪ CI 55.2 به 77.3).

نتیجه گیری: در این مطالعه میزان مصرف دخانیات در پزشکان کارآموز در گروه، تاثیر قوانین جدید ضد سیگار، با پیامدهای الگوی نقش مثبت برای پزشکان جدید و دانشجویان پزشکی، به طور قابل توجهی کم بود.