تحریک جریان مستقیم ترانس کرنیال (tDCS) اعمال شده بر روی cortex دورسولاتاری پیش از پیش بینی (DLPFC) نشان داده شده است به منظور کاهش هوس در اعتیاد به تنباکو; با این حال ، نتایج شده اند تا حدودی مخلوط شده است. در این مطالعه، ما فرض کرد که انگیزه ترک سیگار یک عامل حیاتی از اثرات tDCS در سیگاری ها است. بنابراین، ما یک آزمایش بالینی دو سو کور و تصادفی انجام دادیم تا اثرات هر دو tDCS و انگیزه ترک مصرف سیگار و ارتباط بین این دو عامل را ارزیابی کنیم. دی ال پی اف سی تی دی سی اس روزی یک بار به مدت ۵ روز اعمال می شد. نتیجه اصلی ما مقدار سیگار دودی در روز بود. ما این اطلاعات را در خط اصلی (d1)، در پایان دوره درمان (d5)، 2 روز بعد (d7) و در پیگیری 4 هفته ای (d35) جمع آوری کرد. مقیاس ویژوال آنولوگ (VAS) برای انگیزه ترک در همان زمان جمع آوری شد. 36 نفر (45 ± 11 ساله؛ 2/24 ± 5/11 سیگار روزانه، 21 زن) به صورت تصادفی برای دریافت هر دو tDCS فعال یا شرمنده انتخاب شدند.

در تجزیه و تحلیل چند منظوره ما، به عنوان به حساب میانجیگری و اثرات اعتدال انگیزه برای ترک، ما در بر داشت اثر اصلی قابل توجهی از tDCS، نشان می دهد که tDCS با کاهش قابل توجهی از سیگار دودی در روز همراه بود. ما همچنین اثر تعامل قابل توجهی از انگیزه ترک و درمان نشان داد، حمایت از فرضیه ما که اثرات tDCS با انگیزه ترک اصلاح شد، نشان می دهد که سطوح بالاتری از انگیزه با پاسخ بزرگتر tDCS همراه بود. ما دریافتیم که انگیزه شرکت کنندگان برای ترک تنهایی، چه در خط اصلی و چه در پیگیری، کاهش متوسط مصرف سیگار را توضیح نمی دهد. TDCS تکراری پیش از پیش زمینه همراه با انگیزه بالا به طور قابل توجهی مصرف سیگار را تا 4 هفته پس از مداخله کاهش می دهد.