هدف از این مقاله بررسی ادبیات در مورد تاثیر تبعیض بر اختلالات مصرف مواد در میان اقلیت های جنسی، با تمرکز بر الکل، مواد مخدر، محرک، استفاده از چند دارو، کمسکس، حشیش و تنباکو، و همچنین نابرابری در دسترسی به خدمات مراقبت های بهداشتی است.

این به طور نگران کننده ای روشن است که اقلیت های جنسی گزارش نرخ بالاتری از مرگ و میر در صورت مقایسه با جمعیت عمومی. نابرابری های ارائه مراقبت های بهداشتی نیز در این جمعیت ویژه گزارش شده است. همچنین کمبود داده های کشورهای کم درآمد و متوسط در مورد مصرف مواد در میان اقلیت های جنسی یکی از نگرانی های عمده است. قطعا تبعیض نقش کلیدی در میان عوامل اصلی سوء مصرف مواد، استفاده مداوم، اختلالات و سطوح پایین تر مداخلات پیشگیرانه و درمانی دارد. با این حال، تخمین تاثیر تبعیض به دلیل فقدان داده های تحقیقاتی و روش های مختلف مطالعات ادبیات ممکن است دشوار باشد.

علاوه بر این، اقلیت های جنسی به طور متفاوتی طبقه بندی و تعریف شده اند و شواهد ممکن است بین مطالعات قابل مقایسه ن باشند. نیاز فوری به دستورالعمل های استراتژیک و سرمایه گذاری های تحقیقاتی با هدف اولویت بندی این جمعیت ها به طور نامتناسبی تحت تاثیر استفاده از مواد وجود دارد. سیاست ها و برنامه های عدالت مدار می تواند فرصت ها را تسهیل کند و استفاده از مواد را در این زیر گروه های آسیب پذیر، از جمله ابتکارات جامعه و همتایان و خدمات بهداشتی غیر قضاوتی و فراگیر کاهش دهد.