عواقب طولانی مدت استفاده از الکل در موش های نوجوانان اولیه: تمرکز بر سازگاری عصبی در GR, CRF و BDNF
آبستره
هدف ما ارزیابی وضعیت شناختی و عاطفی و همچنین تغییرات مرتبط با آن در دریافت کننده گلوکوکورتیکویید (GR) بود، عامل آزاد کننده corticotropin (CRF) و عامل عصبی مشتق از مغز (BDNF) بیان موش های مرد C57BL/6J نوجوانان پس از یک روش انتخاب دو بطری 5 هفته ای (روز پس از تولد [pd]21 به pd52). علاوه بر این، ما می خواستیم به تجزیه و تحلیل اینکه آیا اثرات رفتاری و عصبی مشاهده شده در اواخر دوران کودکی (pd62) تا بزرگسالی (pd84) به طول انجامید. آزمایش رفتاری نشان داد که الکل در اوایل دوران کودکی افزایش اضطراب مانند و اجباری مربوط به رفتار, که در بزرگسالی حفظ شد. در مورد شناخت، حافظه کاری تنها در موش های نوجوان در اواخر سال تغییر کرد، در حالی که عملکرد آزمون مکان شی در هر دو سن اختلال داشت. در مقابل، تشخیص شیء جدید بدون تغییر باقی ماند. تجزیه و تحلیل ایمونوهیستوشیمیایی نشان داد که الکل در دوران نوجوانان سلول های BDNF+ را در cortex سینگولات، لایه CA1 هیپول و آمیگدال مرکزی کاهش داده است. با توجه به عملکرد محور هیپوتالامی- هیپوفیز- آدرنال، سوء مصرف الکل بیان GR و CRF را در هسته فوق عروقی هیپوتالامی و آمیگدال مرکزی افزایش داد. علاوه بر این، دانسته GR در cortex پرلیمبی و آمیگدال بازولترال، بدون در نظر گرفتن سن حیوانات نیز بیشتر بود. یافته های ما نشان می دهد که قرار گرفتن در معرض الکل نوجوانان منجر به تغییرات رفتاری طولانی مدت، همراه با تغییرات در بیان BDNF، GR و CRF در مناطق لیمبی مغز درگیر در پاسخ به استرس، تنظیم عاطفی و شناخت.