سابقه و هدف: گروه های حمایت متقابل یک درمان محبوب برای استفاده از مواد و دیگر رفتار اعتیاد آور است. با این حال، اطلاعات کمی در مورد سودمندی فرهنگی این برنامه ها برای مردم بومی وجود دارد.

روش ها: مطالعه سه دور دلفی، استفاده از روش های نخ تحقیقات بومی به انجام شد: (1) به دست آوردن نظر متخصص در مورد ابزار فرهنگی از یک کتاب راهنمای بازیابی هوشمند بومی؛ (2) به دست آوردن اجماع در زمینه های درون برنامه بازیابی هوشمند است که نیاز به اصلاح فرهنگی و; (3) به دنبال مشاوره در مورد چگونگی تغییرات می تواند در طراحی برنامه های آینده و تحویل اجرا شود. اعضای هیئت مدیره 11 فرهنگی، جغرافیایی، و حرفه ای متنوع بومی استرالیا کارشناسان بهداشت و درمان بودند. سطح اجماع گروهی 80٪ قبل از هر دور نظرسنجی تعیین شده بود.

نتایج: 100٪ از شرکت کنندگان در هر سه دور دلفی نگهداری وجود دارد. این هیئت در مورد پنج تغییر برنامه کلیدی (ترکیب یک تسهیل کننده جداگانه و کتاب راهنمای اعضای گروه، زبان مناسب فرهنگی، اصطلاحات، و سطح سواد، فعالیت های برنامه فرهنگی معنی دار، منابع داستان سرایی تکمیلی، و سفارشی سازی برای زمینه های مختلف جامعه) به اجماع رسید. این هیئت همچنین یک سری از استراتژی های اجرای عملی برای هدایت بازیابی هوشمند از طریق یک فرایند اصلاح را توسعه داد.

نتیجه گیری: یافته های این مطالعه اهمیت مشارکت مردم بومی در طراحی، تحویل و اعتبار سنجی برنامه های پشتیبانی متقابل جریان اصلی را برجسته می کند. تغییرات برنامه به رهبری بومی می تواند کمک به بهبود دسترسی و سودمندی گروه های حمایت متقابل برای مردم بومی در سراسر جهان است. این مطالعه نمونه ای از چگونگی استفاده از روش های تحقیقاتی بومی در کنار تکنیک دلفی است. این رویکرد نشان داد که مردم بومی از مکان های فرهنگی و جغرافیایی متنوع می توانند در تحقیقات به صورت ناشناس، مستقل و بدون بار اضافه شده بر تعهدات شخصی، جامعه و یا حرفه ای شرکت کنند.