آبستره

سابقه و هدف

وضعیت اقتصادی ‐ اجتماعی پایین تر (SES) با آسیب های بالاتر مربوط به الکل ‐ وجود سطوح پایین تر استفاده از الکل همراه است. آسیب پذیری دیفال ناشی از اثرات مشترک عوامل خطر رفتاری یکی از توضیحات بالقوه برای این تناقض آسیب الکل است. ما تجزیه و تحلیل تا چه حد نابرابری های اجتماعی ‐ اقتصادی در الکل‐بیان با الکل، سیگار کشیدن و شاخص توده بدن (شاخص توده بدنی)، و اثرات مشترک خود را با یکدیگر و با SES میانجیگری.

طراحی

مطالعه کوهرت از هشت بررسی معاینه سلامت (1978-2007) مرتبط با داده های مرگ و میر.

تنظیم

فنلاند.

شرکت کنندگان

در مجموع 53 632 نفر از ساکنان فنلند 25+ سال سن دارند.

اندازه گیری

نتیجه اصلی مرگ و میر قابل ‐ الکل بود. ما از درآمد به عنوان شاخص SES استفاده کرديم. ما اثرات مشترک بین درآمد و میانجی (استفاده از الکل، سیگار کشیدن و شاخص توده بدنی) و بین میانجی ها، تنظیم برای شاخص های ‐ جمعیتی ارزیابی شد. ما با استفاده از تجزیه و تحلیل میانجیگری باعثی برای محاسبه اثرات تعاملی کل، مستقیم، غیر مستقیم و میانجی با استفاده از مدل های خطرهای افزودنی آلن.

یافته ها

در طول 1 085 839 نفر‐ ساله از پیگیری‐up، ما شناسایی 865 مرگ و میر قابل ‐ الکل. ما اثرات مشترک برای درآمد و استفاده از الکل و درآمد و سیگار کشیدن، و در نتیجه 46.8 و 11.4 مرگ و میر اضافی به دلیل تعامل در هر 10 000 ‐ ساله. هیچ تعاملی برای درآمد و شاخص توده بدنی و یا بین الکل و میانجی های دیگر مشاهده شد. کمترین میزان در مقایسه با 5.5 مرگ و میر الکل اضافی در هر 10000 نفر‐ سال (95 ٪ فاصله اعتماد به نفس = 3.7، 7.3) پس از تنظیم برای سردرگمی همراه بود. نسبت با میانجیگری استفاده از الکل منفی بود (−69.3٪), سازگار با تناقض آسیب الکل. نسبتی که با استفاده از سیگار کشیدن و شاخص توده بدنی و تعاملات افزودنی آنها با درآمد میانجیگری می شد، 1/18 درصد از کل اثر درآمد بر مرگ و میر قابل ‐ را توضیح داد.

نتیجه گیری

به نظر می ‐ افراد با وضعیت اقتصادی اجتماعی پایین تر در برابر اثرات استفاده از الکل و سیگار کشیدن بر مرگ و میر قابل ‐ آسیب پذیرتر باشند. عوامل خطر رفتاری و اثرات مشترک آنها با درآمد ممکن است بخشی از تناقض آسیب الکل را توضیح دهد.