نکات کلیدی

سوال: آیا سیاست های تنبیهی یا گزارش دهی دولتی مربوط به مصرف مواد در دوران بارداری است که با میزان سندرم ترک بارداری (NAS) مرتبط است؟

یافته ها: در این مطالعه مقطعی مکرر نزدیک به 4.6 میلیون تولد در 8 ایالت، سیاست هایی که مصرف مواد را در دوران بارداری جرم می ساخت، آن را زمینه ای برای تعهد مدنی می کرد، یا آن را کودک آزاری یا غفلت می تلقی می کرد، با میزان قابل توجهی بیشتر از NAS در اولین سال کامل پس از تصویب و بیش از 1 سال کامل پس از تصویب همراه بود. سیاست هایی که نیاز به گزارش مصرف مشکوک به مواد قبل از بارداری داشتند با میزان NAS همراه نبودند.

معنی: سیاست گذارانی که به دنبال کاهش نرخ NAS هستند، ممکن است بخواهند رویکردهای مورد علاقه کارشناسان بهداشت عمومی را که بر پیشگیری اولیه تمرکز دارند، در نظر بگیرند.

آبستره

اهمیت: با وجود تغییر سریع محیط سیاست در مورد مصرف مواد در دوران بارداری، اطلاعات فاقد ارتباط سیاست های دولتی با سندرم ممتنع نوزادان (NAS) است.

هدف: تعیین اینکه آیا سیاست های تنبیهی یا گزارش دهی دولت مربوط به مصرف مواد در دوران بارداری با میزان NAS همراه است یا خیر.

طراحی، تنظیم و شرکت کنندگان: این مطالعه مقطعی مکرر از تجزیه و تحلیل گذشته نگر و تفاوت در تفاوت تولد زنده در پایگاه داده های بستری دولتی از 8 ایالت آمریکا در سال های مختلف بین 1 ژانویه 2003 و 31 دسامبر 2014 استفاده کرد. دولت های بدون سیاست تنبیهی یا گزارش دهی با دولت هایی که سیاست های قبل و بعد از تصویب سیاست را داشتند با استفاده از مدل های عقب رفت تدارکاتی تعدیل شده برای عوامل فردی و شهرستانی و اثرات ثابت ایالتی و سال مقایسه شدند. تحلیل ها از ۱۰ اپریل ۲۰۱۹ تا ۳۰ جولای ۲۰۱۹ انجام شد.

قرار گرفتن در معرض: زمان از زمان تصویب سیاست های دولت مربوط به مصرف مواد در بارداری، روستایی در سطح شهرستان و بیکاری، و حضور برنامه های درمانی تخصصی برای زنان باردار و پس از بارداری در یک شهرستان است.

نتیجه اصلی و اقدامات: نرخ NAS.

يافته ها: از ميان 4 567 963 تولد زنده، 23 377 نفر (5/0 درصد) در اين مطالعه به طور زنده تشخیصی دریافت کردند. در میان نوزادان مبتلا به NAS، 3394 (14.5٪) در شهرستان ها بدون هیچ برنامه درمانی به طور خاص برای زنان باردار و پس از بارداری زندگی می کردند، 20 323 (86.9٪) در شهرستان های شهری زندگی می کردند، و 8135 (34.8٪) در شهرستانها در بالاترین چهارگانه بیکاری زندگی می کردند. در تجزیه و تحلیل تعدیل شده در میان نوزادان در ایالات با سیاست های تنبیهی، شانس NAS به طور قابل توجهی بیشتر در طول اولین سال تقویم کامل پس از تصویب (نسبت شانس تنظیم شده، 1.25; 95٪ CI, 1.06-1.46; P = .007) و بیش از 1 سال کامل پس از تصویب (نسبت شانس تعدیل شده, 1.33; 95٪ CI, 1.17-1.51;  P <.001). پس از تنظیم عقب رفت، نرخ سالانه NAS 46 (95٪ CI، 43-48) نوزادان با NAS در هر 10 000 تولد زنده در ایالات بدون سیاست های تنبیهی بود؛ 57 (95 ٪ CI ، 48-65) نوزادان با NAS در هر 10 000 تولد زنده در ایالات با سیاست های تنبیهی در طول سال اول کامل پس از تصویب ؛ و 60 (95٪ CI، 56-65) نوزادان با NAS در هر 10 000 تولد زنده در ایالات با سیاست های تنبیهی در اثر بیش از 1 سال کامل است. هیچ ارتباط بین سیاست های گزارش دهی و شانس NAS وجود نداشت.

نتیجه گیری و ارتباط: در این تحلیل مقطعی مکرر از 8 ایالت، ایالت هایی که سیاست های تنبیهی دارند، بلافاصله و در درازمدت با شانس بیشتری از NAS همراه بودند، اما هیچ ارتباط بین NAS و ایالت ها با سیاست های گزارش دهی وجود نداشت.