یک مدل مفهومی برای درک خطر مصرف بیش از حد مواد مخدر پس از انتشار
آبستره
مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر پس از آزادی، علت اصلی مرگ و میر در میان افرادی است که از زندان ها یا زندان ها آزاد شده اند. این مقاله که از چارچوب تعیین کننده های تقریبی مطلع شده است، مدل خطر مصرف بیش از حد مواد مخدر مرتبط با مواد مخدر را پس از انتشار ارائه می دهد. این بررسی زمینه ای, متوسط, تعیین کننده های بیولوژیکی و که به خطر مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر پس از انتشار کمک. روابط عمومی در معرض قرار گرفتن در معرض زمینه ای حبس و افزایش میزان ابتلا به چندین مدیران (درد مزمن، عفونت اچ آی وی، تروما، نژاد و خودکشی) خطر مصرف بیش از حد مواد مخدر است. تعیین کنندگان متوسط پس از آزادی از سیستم عدالت کیفری شامل اختلال در شبکه های اجتماعی، وقفه در مراقبت های پزشکی، فقر، و ننگ که تشدید زمینه ای، و بسیار غالب، استفاده از مواد و اختلالات سلامت روانی است. تعیین کننده های اولیه بعدی شامل وقفه در درمان مصرف مواد، از جمله دسترسی به داروها برای اختلال مصرف مواد مخدر، پلی فارمسی، استفاده از پلی دارو، دسترسی ناکافی نالوکسون، و بازگشت به استفاده انفرادی از مواد مخدر است. این امر منجر به تعیین کننده بیولوژیکی نهایی کاهش تحمل تنفسی و در نهایت مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر می شود. کاهش خطر مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر در میان PRJP نیاز به هماهنگی بهبود یافته در سراسر عدالت کیفری، بهداشت، و سازمان های جامعه برای کاهش موانع در برابر خدمات اجتماعی، اطمینان از دسترسی به بیمه درمانی، و کاهش وقفه در تداوم مراقبت و کاهش ننگ است. خدمات بهداشتی و درمانی و استراتژی های کاهش آسیب، مانند سایت های تزریق امن، باید به نیازهای PRJP منطبق است. گسترش دسترسی به درمان با مواد مخدر و نالوکسون در اطراف دوره پس از انتشار می تواند مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد را کاهش دهد. برنامه هایی نیز برای دور کردن افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد به دور از سیستم عدالت کیفری و به درمان و خدمات اجتماعی، جلوگیری از قرار گرفتن در معرض حبس مورد نیاز است.