شواهد مرسوم و ژنتیکی در مورد الکل و بیماری های عروقی: مطالعه آینده نگر از 500 000 زن و مرد در چین
خلاصه
سابقه و هدف
مصرف متوسط الکل با کاهش خطر قلبی عروقی در بسیاری از مطالعات همراه, در مقایسه با غیبت و یا با نوشیدن سنگین تر. مطالعات در شرق آسیا می تواند کمک به تعیین اینکه آیا این انجمن ها باعث, از دو نوع ژنتیکی مشترک تا حد زیادی تحت تاثیر قرار الگوهای نوشیدن الکل. ما از این دو نوع برای ارزیابی روابط بین خطر قلبی عروقی و مصرف الکل متوسط پیش بینی شده توسط ژنوتیک در مردان استفاده کرد، در تضاد با یافته های مردان با کسانی که در زنان (تعداد کمی از آنها می نوشند).
روش ها
چین آینده نگر Kadoorie Biobank ثبت نام 512 715 بزرگسالان بین 25 ژوئن 2004 ، و 15 جولای 2008 ، از ده منطقه از چین ، ثبت نام استفاده از الکل و ویژگی های دیگر. این بیماری حدود ۱۰ سال (تا اول ژانویه ۲۰۱۷)، نظارت بر بیماری های قلبی عروقی (از جمله سکته مغزی ایسکمیک، خونریزی مغزی و سکته قلبی) را با ارتباط با ثبت بیماری و مرگ و میر و سوابق بیمارستانی الکترونیکی دنبال کرد. 161 498 شرکت کننده برای دو مورد که سوخت و ساز الکل، ALDH2-rs671 و ADH1B-rs1229984 را تغییر می دهند، داده شدند. برای به دست آوردن خطرات نسبی بروز بیماری با الگوهای نوشیدن خود گزارش شده (اپیدمیولوژی معمولی) یا با استفاده از روش های پیش بینی شده با استفاده از ژنوتیک به معنای مصرف الکل مردان (اپیدمیولوژی ژنتیکی-یعنی، تصادفی سازی مندلیان)، با طبقه بندی توسط منطقه مطالعه برای کنترل تنوع بین مناطق در میزان بیماری ها و در دریافت پیش بینی شده توسط ژنوتائیپ.
یافته ها
33٪ (69 897/210 205) از مردان گزارش نوشیدن الکل در اکثر هفته ها, عمدتا به عنوان روح, در مقایسه با تنها 2٪ (6245/302 510) از زنان. در میان مردان، اپیدمیولوژی معمولی نشان داد که مصرف الکل خود گزارش شده با بروز سکته مغزی ایشمیک (930 14 نفر)، هموراژ مغزی (3496 نفر)، و سکته حاد میوکارد (2958 نفر) ارتباط زیر شکل دارد. مردانی که گزارش نوشیدن حدود 100 گرم الکل در هفته (یک تا دو نوشیدنی در روز) خطرات کمتری از هر سه بیماری نسبت به غیر آشامیدنی و یا آبخوری سنگین تر بود. در مقابل، اگرچه متوسط مصرف الکل مردانه پیش بینی شده با استفاده از ژنوتیپ به طور گسترده ای متفاوت بود (از 4 تا 256 گرم در هفته—یعنی، نزدیک به صفر تا حدود چهار نوشیدنی در روز)، هیچ ارتباط U شکلی با خطر نداشت. برای سکته مغزی، به طور متوسط مصرف الکل پیش بینی شده بود به طور مداوم مثبت ورود به سیستم خطی ارتباط با خطر، که قوی تر برای هموراژ مغزی (خطر نسبی [RR] در هر 280 گرم در هفته 1·58، ۹۵٪ CI ۱·۳۶–۱·۸۴, p<۰·۰۱) نسبت به سکته مغزی ایشمیک (۱·۲۷, ۱·۱۳–۱·۴۳, p=۰·۰۱). اما برای عفونت قلبی، متوسط مصرف الکل پیش بینی شده با استفاده از ژنوتايپ به طور معنی داری با خطر همراه نبود (RR در هر 280 گرم در هفته 0·96، 95٪ CI 0·78–1·18، p=0·69). مصرف معمول الکل در آبخوری های فعلی و مصرف الکل پیش بینی شده با ژنوتیپ در همه مردان به طور مشابه ارتباط مثبت قوی با فشار خون سیستولیک (هر p<0·0001) داشت. در میان زنان، تعداد کمی از نوش جان و ژنوتايپ های مورد مطالعه متوسط مصرف الکل بالا را پیش بینی نمی کردند و با فشار خون، سکته مغزی یا سکته مغزی همراه مثبت نبودند.
تفسیر
اپیدمیولوژی ژنتیکی نشان می دهد که اثرات ظاهرا حفاظتی مصرف الکل متوسط در برابر سکته مغزی تا حد زیادی غیر باعثی است. مصرف الکل به طور یکنواخت فشار خون و خطر سکته مغزی را افزایش می دهد، و به نظر می رسد در این مطالعه به اثر خالص کمی بر خطر سکته قلبی است.
بودجه
وزارت علوم و فناوری چین، بنیاد خیریه کادوری، بنیاد ملی علوم طبیعی چین، بنیاد قلب بریتانیا، تحقیقات سرطان بریتانیا، گلاکسو اسمیت کلین، شورای تحقیقات پزشکی، و Wellcome Trust.