آبستره

این مقاله به بررسی چگونگی فیلسوفان باستانی از پلاتو تا اواخر دوران باستان درک بیماری روانی. این طرح زمانی که، چگونه و در چه نوع زمینه هایی پدیده بیماری روانی در متون فلسفی باستانی به رسمیت شناخته شد، چگونه بیماری روانی از نظر تعامل بدن و ذهن درک شد، و چگونه اختلالات روانی از نوع پزشکی از اختلالات روانی غیر پزشکی متمایز شد. این ثابت می کند که, در حالی که فیلسوفان عمدتا درک بیماری های روانی در امتداد خطوط تفکر پزشکی باستانی, ایده های خود را, به عنوان مثال در ماهیت و محل روح, نظریه های خود را از بیماری های روانی آگاه.