آبستره

سابقه و هدف

مت آمفتامین (MA) یک محرک روانی بسیار اعتیاد آور است که توسط حدود 52 میلیون نفر در سراسر جهان استفاده می شود. سوء استفاده مزمن کارشناسی  ارشد منجر به تغییرات فیزیولوژیکی و عصبی مضر، و همچنین افزایش اضطراب و افسردگی، و کاهش تناسب اندام کلی و کیفیت زندگی است. ورزش گزارش شده است که احتمالا معکوس آسیب فیزیولوژیکی و عصبی ناشی از استفاده قبلی کارشناسی ارشد, و برای کاهش اضطراب و افسردگی در این جمعیت. هدف از این بررسی سیستماتیک شناسایی، ارزیابی بالینی و سنتز شواهد موجود برای اثر بخشی ورزش، در مقایسه با درمان شناختی رفتاری (CBT)، مراقبت استاندارد یا بدون مداخله بود، کاهش اضطراب و افسردگی و بهبود تناسب اندام و کیفیت زندگی در کاربران کارشناسی ارشد قبلی.

روش ها

هفت پایگاه داده کمپیوتری از آغاز تا می 2017 جستجو شدند، یعنی اسکوپوس، کتابخانه کاکران، PubMed/MEDLINE، PEDro، CINAHL، و ScienceDirect. شرایط جستجو شامل ورزش، مت آمفتامین، اقدامات تناسب اندام، افسردگی، اضطراب و کیفیت زندگی بود. آزمایش های تصادفی و غیر تصادفی کنترل شده یا بالینی و مطالعات آزمایشی که به زبان انگلیسی منتشر شده بود، برای شمولیت در نظر گرفته شد. کیفیت روش شناسی با توجه به مقیاس PEDro مورد بررسی قرار گرفت. ناهنوایی در مطالعات مربوط به گروه های کنترل و بازه های ارزیابی، تحلیل های ماتا را برای این بررسی نامناسب کرد و نتایج به این ترتیب با استفاده از متن و جدول به صورت روایتی توصیف شد.

نتایج

دو صد و پنجاه و یک عنوان پس از جستجوی اولیه شناسایی شد و 14 عنوان بالقوه مرتبط انتخاب شد و مجموعه مورد بررسی قرار گرفت. سه مطالعه (دو آزمایش تصادفی کنترل شده و یک خلبان نیمه تجربی) با میانگین نمره PEDro 6.66 انجام شد. ورزش منجر به افسردگی و اضطراب نمرات قابل توجهی پایین تر در مقابل CBT (p = 0.001). تعادل نیز به طور قابل توجهی بهبود یافته پس از ورزش در مقابل مراقبت های استاندارد (< 0.001); همانطور که ظرفیت حیاتی، دست گرفتن و یک پا ایستاده با چشمان بسته است. در تمام زیربخش های پرسشنامه مقیاس کیفیت زندگی (05/0 p< به جز روانشناسی تغییرات معنی داری به وجود آمد (  227/0=p  ).

نتیجه گیری

شواهد سطح دوم نشان می دهد که ورزش در کاهش اضطراب و افسردگی و بهبود تناسب اندام در کاربران قبلی کارشناسی ارشد موثر است و شواهد سطح III-2 نشان می دهد که ورزش برای بهبود کیفیت زندگی در این جمعیت مفید است. بهبودی کلی در افراد وابسته به کارشناسی ارشد قبلی ممکن است به طور قابل توجهی از جمله ورزش در فرایند توانبخشی افزایش یافته است. تحقیقات بیشتر برای تقویت این نتیجه گیری ها و اطلاع رسانی موثر به سیاست و سیستم های بهداشتی مورد نیاز است.