مداخله کوتاه جهت تروجيح تردد و بهبود کنترل گلاي سمی در افراد مبتلا به ديابت نوع 2
آبستره
هدف از این مطالعه بررسی اثرات یک گروه مداخله کوتاه مرحله همسان با سیگار کشیدن در مقایسه با یک گروه کنترل (با مراقبت معمول) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود که با آزمایش تصادفی کنترل شده سیگار می کشیدند. 557 بيمار به صورت تصادفی در گروه مداخله (283 نفر) که مشاوره چهره به چهره مختصر (20 دقيقه) فردی شده توسط پرستاران آموزش دیده و يک برگ مخصوص ديابت و يا يک گروه کنترل (274 نفر) که مراقبت استاندارد دريافت کرده بودند، بودند. پیگیری های بیمار در 1 هفته، 1 ماه، 3 ماه، 6 ماه و 12 ماه از طریق تلفن، و ارزیابی وضعیت سیگار کشیدن از سال 2012 تا 2014 بود. بیماران به طور متوسط 14 سیگار در روز برای بیش از 37 سال سیگار می کشیدند، و بیش از 70٪ در مرحله قبل از فکر ترک بودند.
نتایج اولیه نشان داد که هر دو گروه مداخله و کنترل به طور مشابه 7 روز از پرهیز سیگار کشیدن (2/9 درصد در مقابل 9/13 درصد؛ 08/0= p) استفاده کردند. نتیجه ثانویه نشان داد که سطح HbA1c با 95/7٪ [63 میلی مول/ مول] در مقابل 8.05٪ [64 میلی مول/مول]، p = 0.49 در 12 ماه بود. هیچ مدرکی برای اثر بخشی در ترویج مرحله کوتاه همسان با سیگار کشیدن و یا بهبود کنترل گلی سمی در افراد سیگاری مبتلا به دیابت نوع 2، به ویژه کسانی که در مرحله قبل از تا فکر وجود دارد.