نکات کلیدی

سوال: آیا تزریق ماهانه عضلانی با هیدروکلرید نالترکسون آزاد شده به اندازه هیدروکلرید روزانه بوپرنوفرفین- نالوکسون در کاهش استفاده از هروئین و دیگر مواد غیرقانونی در افراد تازه سم زدایی شده و وابسته به مواد مخدر موثر است؟

یافته ها: در این 12 هفته، آزمایش بالینی تصادفی با برچسب باز شامل 159 مصرف کننده مواد مخدر، درمان با نالترکسون آزاد شده عضلانی به اندازه بوپرنوفرفین نالوکسون دهنی در کاهش استفاده از هروئین، مواد مخدر، و دیگر مواد غیرقانونی موثر بود.

معنی: حفظ اجتناب کوتاه مدت از مواد مخدر با نالترکسون آزاد شده باید به عنوان درمان به کمک دارو برای افراد وابسته به مواد مخدر جایگزین درمان برابر برای بوپرنوفرفین نالوکسون در نظر گرفته شود.

آبستره

اهمیت: تا به امروز، نالترکسون هایدرو کلراید با انتشار طولانی مدت قبلاً مستقیماً با درمان داروهای مخدر (OMT) مقایسه نشده است، که در حال حاضر رایج ترین درمان تجویز شده برای وابستگی به مواد مخدر است.

هدف: برای تعیین اینکه آیا درمان با نالترکسون آزاد شده طولانی به اندازه هیدروکلراید بوپرنرفین روزانه با هیدروکلرید نالوکسون در حفظ دوری از هروئین و دیگر مواد غیرقانونی در افراد تازه سم زدایی شده موثر خواهد بود یا نه.

طراحی، تنظیم و شرکت کنندگان: یک آزمایش بالینی تصادفی 12 هفته ای، چند مرکز، سرپایی، با برچسب باز در 5 کلینیک اعتیاد شهری در ناروی بین 1 نوامبر 2012، و 23 دسامبر 2015 انجام شد؛ آخرین پیگیری در ۲۳ اکتبر ۲۰۱۵ انجام شد. در مجموع 232 نفر وابسته به مواد مخدر بزرگسالان (در هر معیار DSM-IV) از کلینیک های اعتیاد سرپایی و واحدهای سم زدایی جذب و برای واجد شرایط بودن ارزیابی شدند. تحليل قصد درمان نقاط پايانی اثر بخشی با تمام شرکت کنندگان تصادفی انجام شد.

مداخلات: تصادفی سازی به هر دو روزانه خوراکی انعطاف پذیر بوپرنوفرفین نالوکسان، 4 تا 24 میلی گرم در روز، و یا طولانی انتشار نالتریکسون هیدروکلرید، 380 میلی گرم، تجویز عضلانی هر هفته چهارم به مدت 12 هفته است.

نتایج و اقدامات اصلی: نقاط پایان اولیه (پروتئین) نرخ تکمیل آزمایش بالینی تصادفی، نسبت آزمایش های داروهای مخدر منفی با مواد مخدر، و تعداد روز استفاده از هروئین و دیگر مواد مخدر غیر قانونی بود. نقاط پایان ثانویه شامل تعداد روز استفاده از مواد غیر قانونی دیگر. ایمنی با گزارش رویداد نامطلوب ارزیابی شد.

نتایج: از 159 شرکت کننده، متوسط سنی 36 سال (6/8) سال و 44 نفر (7/27 درصد) زن بودند. 80 نفر به طور تصادفی به نالترکسون انتشار گسترده و 79 به بوفرنورفین نالوکسون; 105 نفر (66.0 درصد) محاکمه را به پایان رساندند. نگهداری در گروه نالترکسون با 95٪ CI، −0.2 تا 0.1، نسبت به گروه بوفرنورفین نالوکسون کمتر نبود (اختلاف، −0.1؛ P = .04) ، با متوسط (انحراف معیار) زمان 69.3 (25.9) و 63.7 (29.9) روز ، به طور مکاتبه(P = .33 ، ورود به سیستم رتبه آزمون). درمان با نالترکسون آزاد شده نشان داد که به بوپرنرفین نالوکسون نسبت گروهی تعداد کل آزمایش های داروهای مخدر منفی (متوسط [SD]، 0.9 [0.3] و 0.8 [0.4]، تفاوت، 0.1 با 95٪ CI، −0.04 تا 0.2؛ P <.001) و استفاده از هروئین (اختلاف متوسط، −3.2 با 95٪ CI، −4.9 تا −1.5؛ P <.001) و سایر مواد مخدر غیر قانونی (اختلاف متوسط، −2.7 با 95٪ CI، −4.6 تا −0.9؛ پ <.001). تجزیه و تحلیل برتری نشان داد استفاده قابل توجهی کمتر از هروئین و دیگر مواد مخدر غیر قانونی در گروه نالترکسون انتشار طولانی. تفاوت معنی داری بين گروه های درمانی در مورد اکثر مصرف مواد مخدر ديگر وجود نداشت.

نتیجه گیری و ارتباط: نالترکسون آزاد شده به اندازه بوپرنرفین نالوکسون در حفظ دوری کوتاه مدت از هروئین و دیگر مواد غیرقانونی موثر بود و باید به عنوان گزینه درمانی برای افراد وابسته به مواد مخدر در نظر گرفته شود.