آبستره

هدف:

هدف ما این بود که ارائه اولین تصویر جامع از استفاده از الکل و نوشیدن پرخوری توسط دانشجویان کالج ایالات متحده با معلولیت (SWDs) ، که نشان دهنده حداقل 11 ٪ (1.6 میلیون) از جمعیت دانشجویان کالج ایالات متحده است.

روش ها:

در پاییز 2013، ما از یک تکنیک نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده برای شناسایی و جذب 2440 SWDs از 122 کالج و دانشگاه ایالات متحده استفاده کرد. در مجموع 1285 (53٪) SWDs از 61 (50٪) کالج ها و دانشگاه ها به اتمام یک بررسی از الکل و دیگر استفاده از مواد مخدر و استفاده از مواد توسط همسالان دانشجویی. ما 4 تجزیه و تحلیل عقب ماندگان لوژستیک متعدد برای مقایسه پرخوری و غیر پرخوری SWDs با ارتباط بالقوه استفاده از جمله و یک مدل نهایی که شامل تنها متغیر قابل توجهی انجام شده است.

نتایج:

SWDs <21 در مقابل ≥21 (نسبت شانس [OR] = 0.90؛ 95٪ فاصله اعتماد به نفس [CI]، 0.82-0.99) که زمان بیشتری را در مقابل زمان کمتری صرف معاشرت (یا = 1.24؛ 95٪ CI، 1.11-1.38)، که زمان کمتری را در مقابل زمان بیشتری صرف مطالعه (OR = –0.89; 95٪ CI, –0.80 به –0.99), و که استفاده می شود در مقابل ماری جوانا استفاده نمی (OR = 1.44; 95٪ CI, 1.18-1.75) و یا آمفتامین (OR = 1.82; 95٪ CI, 1.15-2.89) به طور قابل توجهی بیشتر احتمال دارد به نوشیدن پرخوری. SWDs که گزارش استفاده از باربیتروات ها را داده بود، کمتر از کسانی که از باربیتروات استفاده نمی کردند (OR = –0.36؛ 95٪ CI، –0.21 تا –0.61) مشروب می نوشیدند. در مدل نهایی، استفاده از آمفتامین ها (OR = 1.74؛ 95٪ CI، 1.15-2.65) یا ماری جوانا (OR = 1.60؛ 95٪ CI، 1.32-1.94) بالاترین پیش بینی کننده نوشیدن پرخوری بود.

نتیجه گیری:

نرخ گزارش شده SWDs از نوشیدن پرخوری، اگر چه بالا، به عنوان بالا به عنوان کسانی که از دانشجویان غیر قابل مطالعه نیست. با این وجود، تلاش های پیشگیری باید به سمت SWDs کالج هدف قرار داده شود.