آبستره

مکانیسم های عصبی بیولوژیکی که زمینه مقاومت انجمن نشانه مواد مخدر به انقراض در اعتیاد ناشناخته باقی می ماند. انقراض ترس به طور بحرانی به cortex پیش پیش بینی ونترومد (VMPFC) بستگی دارد. در اینجا، ما آزمایش اگر این منطقه همان نقشی در انقراض انجمن های غیر ترس، مواد مخدر و نشانه دلپذیر ایفا می کند. هجده کاربر مزمن کوکائین و 15 کنترل همسان سه اسکن ام آر ای کاربردی را تکمیل کردند. شرکت کنندگان برای اولین بار یاد گرفت که یک نشانه انتزاس (محرک شرطی شده، حسابهای) را با یک تصویر مربوط به مواد مخدر (CSD+) یا دلپذیر (CSP+) مرتبط کنند. انقراض بلافاصله به دنبال جایی که هر حسابهای بارها و بارها بدون تصویر متناکر ارائه شد. شرکت کنندگان 24 ساعت بعد برای ارزیابی نگهداری یادگیری انقراض تحت دومین جلسه یکسان قرار گرفت. نتایج نشان داد که مانند انقراض ترس، انقراض بدون ترس متکی به VMPFC است. با این حال، تغییرات مربوط به انقراض در VMPFC با میزان و تشخیص نشانه متفاوت بود. در کنترل ها، فعال سازی VMPFC به CSD+ (که برای شرکت کنندگان ناخوشایند بود) به تدریج افزایش یافت، در حالی که به CSP+کاهش یافت، که با نقش کلی تر VMPFC در به روز کردن ارزش انعطاف پذیر سازگار بود. با حمایت از نقش خاص در حفظ انقراض، ما بیشتر مشاهده ارتباط متقابل روز بین فعال سازی VMPFC و هدایت پوست، یک شاخص کلاسیک از پاسخ های مشروط است. در نهایت، مصرف کنندگان کوکائین ناهنگی های VMPFC را برای هر دو CSs نشان دادند، که در مورد CSD+، با هوس ارتباط داشت. این داده ها نشان می دهد کسری جهانی در یادگیری انقراض در این گروه است که ممکن است مانع از انقراض مبتنی بر تلاش های درمان. به طور گسترده تر، این داده ها نشان می دهد که VMPFC، زمانی که از نظر عملکردی دست نخورده است، از یادگیری انقراض در زمینه های متنوع در انسان حمایت می کند.