تداوی مواد مخدر و بیماری همه گیر COVID-19 در اندونیزیا
از زمان کشف اولین مورد COVID-19 در اندونزیا و اعلام رسمی توسط رئیس جمهور جمهوری اندونزیا H.E. جوکو ویدودو در ۲ مارس ۲۰۲۰ و به دنبال آن اعلامیه سازمان بهداشت جهانی در ۱۱ مارس ۲۰۲۰ اعلام کرد که شیوع COVID-19 یک همه گیر است، موارد جدید بین حدود ۲۵۰ تا ۳۵۰ مورد روزانه[۱] در اندونزی در حال رشد بوده است.
اگرچه برای اکثر افراد مبتلا به سیستم ایمنی طبیعی, COVID-19 ممکن است تاثیر شدید به عنوان مورد مرگ و میر جهان هنوز هم بین 7٪ تا 8٪[2]به ارمغان بیاورد, اما برای افراد مبتلا به اختلالات مصرف مواد مخدر به خصوص کسانی که تزریق مواد مخدر, معمولا سیستم ایمنی بدن خود را به خطر بیافتد و ممکن است چالش های بیشتری را تجربه.
بنابراین، مهم است که برای اطمینان از تداوم دسترسی کافی به مراقبت های بهداشتی و خدمات اجتماعی برای آنها؛ و همچنان به ارائه مراقبت به عنوان مورد نیاز، همانطور که در استانداردهای بین المللی برای درمان اختلالات مصرف مواد مخدر (UNODC / WHO، 2020)، به بهترین توانایی های خود را شرح داده شده است.
این ابتکار در هفته آخر ماه مارچ سال 2020 آغاز شد، زمانی که یک دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد (افسر) ملی درمان و پیشگیری از مواد مخدر در اندونیزیا اطلاعاتی را در مورد نقشه برداری مراکز درمان مواد مخدر در چندین ولایت اندونیزیا جمع آوری کرد تا اطلاعات به روز شده ای در مورد وضعیت درمان مواد مخدر در جریان پاندمی COVID-19 داشته باشد. بسیاری از تمرین کنندگان، به ویژه برای کسانی که در مراکز درمان مواد مخدر مبتنی بر جامعه کار می کنند، احساس سردرگمی و نگرانی در مورد چگونگی ارائه خدمات در این دوره، به عنوان هیچ دستورالعمل فنی در ارائه درمان مواد مخدر در یک محیط در / خارج از بیمار در طول بیماری های همه گیر مانند COVID-19 وجود ندارد. برخی از آنها برای هر پذیرش جدید بسته, برخی با یک برنامه خارج از بیمار هنوز هم عمل اما نیاز به گسترش خدمات به خدمات از راه دور و یا آنلاین وجود دارد, و برخی از آنها نیاز به اطلاعات بیشتر در مورد فعالیت های توسعه در طول این وضعیت.
علاوه بر این، بسیاری از سازمان های مختلف ملی و بین المللی نیز همین نگرانی را مطرح کردند و توافق کردند که یک بحث مجازی منظم داشته باشند و یک گروه کاری فنی (TWG) ایجاد کردند. این سازمان های مختلف ملی و بین المللی به غیر از دفتر برنامه UNODC در اندونزیا شامل نمایندگان از وزارت امور اجتماعی؛ بورد ملی مواد مخدر؛ بیمارستان وابستگی به مواد مخدر، وزارت بهداشت؛ برنامه مشورتی مواد مخدر کلمبو (CPDAP) در اندونیزیا، انجمن مشاوران اعتیاد اندونیزیا همچنین سازمان های دیگری که در درمان اختلال مصرف مواد مخدر کار می کنند.
این نشست های مجازی که توسط مربی ملی UNODC در اندونیزیا تنظیم شده است، تا کنون شش بار (یک یا دو بار در هفته) برگزار شده است. هدف از جلسات مجازی ارائه به روز رسانی منظم و به اشتراک گذاری اطلاعات مربوط به خدمات درمان مواد مخدر در طول بیماری همه گیر COVID-19؛ و ایجاد یک گروه کاری فنی از راه دور برای توسعه یک دستورالعمل عملی برای خدمات درمان مواد مخدر در طول بیماری همه گیر COVID-19. وضعیت COVID-19 روح و اشتیاق به کمک بیشتر به دیگران را دلسرد نمی کند همانطور که با همکاری و هماهنگی خوب در میان این سازمان های ملی و بین المللی در اندونزی نشان داده شده است!
[1] https://covid19.go.id/peta-sebaran, دسترسی در مه 5, 2020 در 09:00 به وقت جاکارتا