Реферат:

Кіріспе: Еріткіш ингаляторларды қолдану 1970-жылдарынан бастап Мексикада құжатталған. Дегенмен, «көшедегі балалар» арасында таралу және пайдалану динамикасы туралы өте аз белгілі. Маргиналды, салыстырмалы түрде қол жетімсіз популяциялармен жұмыс істеуде қиындықтарға байланысты бұл мәселені зерттеуге кіріскендер аз. 

Мақсаты: Даунтаун-Мехико қаласындағы көше балалары арасында белгілі болғандай белсенділіктің таралу және тұтыну динамикасын талдау және осы тәжірибеге байланысты атрибутика мен арготты құжаттау. 

Әдіс: Бұл Ортис (1979) мексикалық халыққа бейімделген Хьюз (1977) қолданған «Кездесу орны» тәсілін басшылыққа ала отырып, сапалық, сипаттамалық, әрі интерпретациялық зерттеу. Сондай-ақ, біз этнографиялық бақылау әдістерін және көше кеңістігін әлеуметтік және батыру картографиясын қолдандық, бұл ақпарат берушілермен де, пайдаланушылармен де байланысуға және қатысты болуға мүмкіндік берді. 

Нәтижелері: белсенді дистрибьюторлар мен сақтау алаңдарын анықтадық; қолданушылар топтары 7-3 арақатынасында ерлер мен әйелдерден құралды; сатушылар мен қолданушылардың физикалық және психо-әлеуметтік сипаттамалары, ал кейбір көше арготы мен атрибутикасы таралу және тұтыну динамикасын түсінуге мүмкіндік берді. 

Талқылау және қорытынды: белсенділік нарығы тың да, жасырын да; көшедегі балалардың дене және психикалық денсаулығына нұқсан келтіреді, әлеуметтік жоққа шығаруға және заңнаманың жоқтығына ықпал етеді.

Қайта жаңғыртылсын:

Introdución: El instocto de solventes ingalables se ha documentado en Méxica desde la década de 1970; sin embargo, poco se sabe sobre la dinámica de distribución y instomo entre los «niños de la calle». Este tema se ha estudiado poco por las dificultades өзіне тән al trabajo con pablaciones marginales y de difícil acceso. 

Обжетиво: Analizar la dinámica de dinámica de disto del «activo» entre los «niños de la calle» de la zona centro de la Ciudad de México, así como деректі la parafernalia y el argot asociados a estas prácticas. 

Método: Es un estudio de tipo cualitativo, de carácter descriptivo-interptativo, guiado por el enfoque llamado «Lugares de Reunión» эмплеадо пор Хьюз (1977) y adaptado a población mexicana por Ortiz (1979). También se emplearon tecnicas etnográficas de observación, mapeo social e inmersión en los espacios de calle, que sirvieron para contactar y establecer un vínculo con los informantes y informantes. 

Resultados: Se identican distribuidores y zonas de almacenamiento del activo; grupos de instructidores formados por hombres y mujeres en una proporción de 7 a 3; signos físicos y características psicosociales de vendedores y usuarios, así como el argot y parafernalia; lo que conmprender la dinámica de distribución y instomo. 

Discusión y conclusión: El mercado del activo es cautivo y oculto, deteriora la salud física y mental de los «niños de la calle» y es promovido además por la exclusión social y la falta de legislación.