Αφηρημένος

Σκοπεύω:

Οι μελέτες για τη χρήση ναρκωτικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχουν γενικά επικεντρωθεί σε μεμονωμένες ουσίες ή συγκεκριμένους συνδυασμούς φαρμάκων. Ο στόχος αυτού του άρθρου είναι να αυξήσουμε τις γνώσεις μας σχετικά με την πολλαπλή χρήση ναρκωτικών και την εγκυμοσύνη σε σκανδιναβικό πλαίσιο , περιγράφοντας τα κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά ενός κλινικού πληθυσμού εγκύων γυναικών με σοβαρή χρήση ουσιών, εξετάζοντας το εύρος και τον τύπο της πολλαπλής χρήσης ναρκωτικών και αναλύοντας παράγοντες που σχετίζονται με την ταυτόχρονη χρήση πολλών, σε αντίθεση με μερικά φάρμακα.

Μέθοδος:

Συγχρονική μελέτη εγκύων γυναικών κατά την εισαγωγή σε υποχρεωτική φροντίδα για κατάχρηση ουσιών στη Σουηδία μεταξύ 2000 και 2009 (n = 119 γυναίκες, που αντιπροσωπεύουν 128 εγκυμοσύνες). Τα δεδομένα ανακτήθηκαν από διοικητικά μητρώα και αρχεία πελατών. Εξετάστηκαν οι μονομεταβλητές σχέσεις μεταξύ δημογραφικών, κοινωνικών, μαιευτικών μεταβλητών, μεταβλητών ιστορικού θεραπείας και πολλαπλής χρήσης ναρκωτικών. Η δυαδική λογιστική παλινδρόμηση χρησιμοποιήθηκε για την ανάλυση της συσχέτισης μεταξύ επεξηγηματικών μεταβλητών και πολλαπλής χρήσης ναρκωτικών.

Αποτελέσματα:

Ο μέσος αριθμός ναρκωτικών που χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα ήταν 2,65 και η χρήση ενέσιμων ναρκωτικών καταγράφηκε στο 73% των κυήσεων. Τα οπιούχα και οι αμφεταμίνες ήταν τα πιο κοινά κύρια ναρκωτικά, ακολουθούμενα από το αλκοόλ. Η πιθανότητα πολλαπλής χρήσης ναρκωτικών αυξήθηκε με την εγκυμοσύνη πρώτου τριμήνου, τις προγραμματισμένες (σε αντίθεση με τις επείγουσες) δεσμεύσεις, καθώς και τον συνδυασμό κατάχρησης ουσιών από τον σύντροφο και ενέσιμης χρήσης ναρκωτικών.

Συμπεράσματα:

Η πολλαπλή χρήση ναρκωτικών ήταν ευρέως διαδεδομένη μεταξύ των εγκύων χρηστών ουσιών. Οι πολιτικές, οι παρεμβάσεις και η έρευνα συχνά επικεντρώνονται σε μεμονωμένα φάρμακα χωριστά, αλλά ιδίως για τους κλινικούς πληθυσμούς υπάρχει ανάγκη ευρείας αντιμετώπισης της χρήσης ναρκωτικών, συμπεριλαμβανομένης της συστηματικής καταγραφής των καπνιστικών συνηθειών. Αυτό συνεπάγεται επίσης να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε όσους δεν είναι επιλέξιμοι για καθιερωμένες παρεμβάσεις, όπως η θεραπεία συντήρησης οπιούχων, και να δοθεί μεγαλύτερη προσοχή σε διάφορες συνθήκες ζωής, όπως η χρήση ναρκωτικών από συντρόφους.