Μια νέα έκθεση σχετικά με τους θανάτους που σχετίζονται με το αλκοόλ μεταξύ των βαρέων ποτών στο Εδιμβούργο και τη Γλασκώβη δημοσιεύθηκε από το SHAAP με βάση έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από την Alcohol Research UK και το Chief Scientist Office (Σκωτία). Το έργο διερεύνησε τις επιπτώσεις του αλκοόλ σε πάνω από 600 βαρείς πότες στις δύο πόλεις, από τους οποίους οι 105 (16,4%)

Η μελέτη διαπίστωσε ότι εκείνοι που είχαν πεθάνει είχαν πληρώσει κατά μέσο όρο λιγότερα ανά μονάδα από τους επιζώντες, με άλλες συσχετίσεις με το θάνατο, συμπεριλαμβανομένου του λευκού μηλίτη, της βότκας, να είναι νοσοκομειακός ασθενής και να βαθμολογείται ψηλά σε ένα ερωτηματολόγιο προβλημάτων που σχετίζονται με το αλκοόλ. Η πιο συχνή υποκείμενη αιτία θανάτου (46% των περιπτώσεων) που συνδέεται με ηπατικές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ηπατίτιδας και του ηπατοκαρκινώματος.

" έκθεση συνιστά περαιτέρω εργασίες για την αντιμετώπιση των αναγκών των γυναικών βαρέων ποτών, ιδίως στη Γλασκώβη. Η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να επικεντρώνεται σε θέματα που αφορούν την ψυχική υγεία, ιδίως στο πλαίσιο των περικοπών των κοινωνικών υπηρεσιών και τυχόν αλλαγών που επηρεάζουν την πώληση ή τη διαθεσιμότητα αλκοόλ, ιδίως του λευκού μηλίτη και της βότκας.

Μέχρι το τέλος της μελέτης, είχαν πεθάνει συνολικά 105 (16,4%) Η παρούσα έκθεση παρέχει περιγραφική επισκόπηση των χαρακτηριστικών κατανάλωσης που καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια της αρχικής συνέντευξης για τους εν λόγω θανόντες συμμετέχοντες (μέρος Α της έκθεσης). Οι πληροφορίες που συνδέονται με την αιτία θανάτου τους παρουσιάζονται στο τμήμα Β. Τέλος, τα βασικά χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς κατανάλωσης των νεκρών έρχονται σε αντίθεση με τα βασικά χαρακτηριστικά άλλων, επιζώντων, συμμετεχόντων στο τμήμα Γ της έκθεσης. Η συμμετοχή στην ομάδα σύγκρισης επιζώντων περιορίστηκε σε «μακροπρόθεσμους επιζώντες ασθενείς», δηλαδή σε ασθενείς που επέζησαν σε ηλικία που υπερέβαινε το ανώτατο όριο του 95% του διαστήματος εμπιστοσύνης της μέσης ηλικίας κατά το θάνατο των θανόντων ασθενών. (Στην πράξη, αυτό σήμαινε ότι όσοι ήταν εντός της μακροχρόνιας επιζούσας ομάδας είχαν ηλικία κατά την εισαγωγή τους στη μελέτη, η οποία ήταν >53 έτη.)