Οι θάνατοι στην Αγγλία που προκλήθηκαν άμεσα από το αλκοόλ αυξήθηκαν κατά 11% μεταξύ 2006 και 2017. Κατά την ίδια περίοδο, οι εισαγωγές στα νοσοκομεία στις οποίες η κατάχρηση αλκοόλ ήταν πρωταρχικός παράγοντας αυξήθηκαν κατά 17%.

Μόνο το 2017 σχεδόν 1 εκατομμύριο εισαγωγές σε νοσοκομεία σχετίζονταν κατά κάποιο τρόπο με αυτή τη συμπεριφορά. Αυτό είναι περίπου το 7% όλων των εισαγωγών στο νοσοκομείο εκείνη τη χρονιά.

Οι περικοπές στις υπηρεσίες οινοπνεύματος στο όνομα της λιτότητας έχουν επιδεινώσει το πρόβλημα, με πολλούς ευάλωτους ανθρώπους να μην λαμβάνουν τη βοήθεια που χρειάζονται.

Στο πλαίσιο αυτό, μια πρόσφατη έκθεση της Alcohol Change UK, με τίτλο Μαθαίνοντας από τραγωδίες: Μια ανάλυση των αξιολογήσεων ενηλίκων που σχετίζονται με το αλκοόλ (2017), είχε ως στόχο να κατανοήσει περισσότερα σχετικά με τον ρόλο του αλκοόλ στη ζωή των ευάλωτων ενηλίκων.

Ο οργανισμός ανέλυσε 11 κριτικές για την προστασία των ενηλίκων (SARs) που δημοσιεύθηκαν στην Αγγλία, στις οποίες το αλκοόλ αναγνωρίστηκε ότι έχει σημαντικό ρόλο στη ζωή ή/και το θάνατο ενός ατόμου.

Τα βασικά ευρήματα της έκθεσης περιλαμβάνουν:

• Οι περισσότεροι ενήλικες που παρουσιάστηκαν είχαν πολλαπλές και σύνθετες ανάγκες εκτός από την κατάχρηση αλκοόλ. Αυτά περιελάμβαναν: προβλήματα ψυχικής υγείας, χρόνιες συνθήκες σωματικής υγείας, αυτο-παραμέληση, εκμετάλλευση από άλλους, ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης και εμπειρίες τραυματικών γεγονότων του παρελθόντος, συμπεριλαμβανομένου του πένθους και της σωματικής ή σεξουαλικής κακοποίησης.
• Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, οι υπηρεσίες υποστήριξης απέτυχαν να αντιμετωπίσουν επαρκώς αυτές τις σύνθετες απαιτήσεις.

Δεδομένων των πορισμάτων αυτών, η έκθεση αναφέρει ότι υπάρχει ανάγκη για:

• Βελτίωση του συντονισμού μεταξύ των χωριστών οργανισμών, με αποτέλεσμα την καλύτερη
• Ισχυρότερες εκτιμήσεις κινδύνου
• Βελτίωση της κατανόησης και της κατάρτισης των επαγγελματιών για να βοηθήσουν τους ευάλωτους ενήλικες που αντιμετωπίζουν βλάβη στο αλκοόλ και να προσδιορίσουν καλύτερα την υποστήριξη

Η έκθεση εξετάζει επίσης τις περιπτώσεις στο πλαίσιο της ισχύουσας νομοθεσίας και εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο οι επαγγελματίες θα μπορούσαν να εφαρμόσουν καταλληλότερα αυτούς τους νόμους σε παρόμοιες καταστάσεις. Εξετάζει επίσης τους τρόπους με τους οποίους οι υφιστάμενες κατευθυντήριες γραμμές θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν καλύτερα ζητήματα αυτο-παραμέλησης που σχετίζονται με το αλκοόλ.