Λίγα είναι γνωστά για τις εμπειρίες των ατόμων με σοβαρές δυσκολίες ψυχικής υγείας στις παρεμβάσεις διακοπής του καπνίσματος. Αυτή η μελέτη είχε ως στόχο να επανεξετάσει την εφαρμογή ενός προγράμματος διακοπής του καπνίσματος σε 16 κοινοτικές υπηρεσίες ημέρας ψυχικής υγείας. Στόχος ήταν να διαπιστωθεί η εμπειρία τόσο από την άποψη των χρηστών υπηρεσιών όσο και από την άποψη της διευκόλυνσης και να βελτιωθεί η εφαρμογή για μελλοντικές ομάδες. Πραγματοποιήθηκαν εις βάθος συνεντεύξεις με 20 χρήστες υπηρεσιών και τέσσερις ομάδες εστίασης που πραγματοποιήθηκαν με 17 διαμεσολαβητές. Η θεματική ανάλυση χρησιμοποιήθηκε για την ανάλυση των δεδομένων για τα αναδυόμενα θέματα σε σχέση με τους βασικούς παράγοντες ενεργοποίησης και τα εμπόδια στην εφαρμογή. Τα στοιχεία των χρηστών υπηρεσιών και των διαμεσολαβητών αποκάλυψαν ότι η εφαρμογή ενεργοποιήθηκε με μια ανοικτή και αφοσιωμένη προσέγγιση προσλήψεων· την επινοητικότητα των διαμεσολαβητών· υλικά του προγράμματος και μορφή βάσει ομάδας· συνδυασμός του προγράμματος παύσης με άλλες και ευρύτερες πρωτοβουλίες στον στον στον χώρο της υγείας· και τα κίνητρα των συμμετεχόντων, συμπεριλαμβανομένης της υγείας και των χρημάτων. Τα εμπόδια περιελάμβαναν τη δομή της υπηρεσίας. την έλλειψη ολοκληρωμένης προσέγγισης σε όλες τις υπηρεσίες υγείας· θέματα αλφαβητισμού και τη σειριακή/λογική διαδικασία που αναλαμβάνει το πρόγραμμα. Οι φραγμοί που θεωρούνται πιο συγκεκριμένοι για τα άτομα με δυσκολίες ψυχικής υγείας περιελάμβαναν τη χρήση του καπνίσματος ως μηχανισμού αντιμετώπισης, την έλλειψη εναλλακτικών δραστηριοτήτων/ δομής και την έλλειψη συνεπούς προσδιορισμού. Η πολιτική για την απαλλαγμένη από τον καπνό πολιτική, η οποία εφαρμόστηκε λίγο πριν από το πρόγραμμα, αναδείχθηκε με ενδιαφέρον τόσο ως εμπόδιο όσο και ως καταλύτης. Εν κατακλείδι, αν και αυτό το ομαδικό πρόγραμμα παύσης σε περιβάλλοντα ψυχικής υγείας της κοινότητας έτυχε ευρείας υποδοχής, εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένα βασικά εμπόδια. Απαιτείται μια προσέγγιση που να αντιμετωπίζει την κουλτούρα του καπνίσματος σε χώρους ψυχικής υγείας, τις ασυνέπειες στις πολιτικές καπνίσματος και να παρέχει συνεπή υποστήριξη διακοπής. Πρέπει να ληφθεί μέριμνα με το χρονοδιάγραμμα, καθώς συνολικά μπορεί να μην είναι χρήσιμο να θεσπιστεί ένα νέο πρόγραμμα διακοπής του καπνίσματος ταυτόχρονα με μια πολιτική χωρίς καπνό.