ΑΦΗΡΗΜΈΝΟΣ

Στόχοι: Δύο επιδημίες στις Ηνωμένες Πολιτείες σχετίζονται: η ένεση οπιοειδών φαρμάκων και η μόλυνση από τον ιό της ηπατίτιδας C (HCV). Αυτή η μελέτη ποσοτικοποιεί τη σχέση μεταξύ της κατάχρησης παράνομων / συνταγογραφούμενων φαρμάκων και της μόλυνσης από HCV σε 3 γενιές πληθυσμού: baby boomers (γεννημένοι 1945-1965, συμπεριλαμβανομένου), προ-baby boomers και μετα-baby boomers.

Μέθοδοι: Αυτή η αναδρομική μελέτη περιλάμβανε αποτελέσματα δοκιμών ασθενών με συνταγογραφούμενα φάρμακα (Μάρτιος-Δεκέμβριος 2015) και HCV (2011-2015) που πραγματοποιήθηκαν σε ένα μεγάλο εθνικό εργαστήριο κλινικής αναφοράς. Αξιολογήθηκαν η θετικότητα του HCV, η συνέπεια/ασυνέπεια της χρήσης ναρκωτικών με τις συνταγογραφούμενες πληροφορίες για τα ναρκωτικά, το είδος της ασυνεπούς χρήσης και η ασυνεπής χρήση μεμονωμένων κατηγοριών φαρμάκων.

Αποτελέσματα: Αυτή η μελέτη αξιολόγησε 39.231 σύνολα παρακολούθησης συνταγογραφούμενων φαρμάκων και HCV των αποτελεσμάτων των δοκιμών από 18.410 ασθενείς. Από αυτούς τους ασθενείς, το 25,1% βρέθηκε θετικό για HCV και το 57,3% έδειξε αποτελέσματα δοκιμών φαρμάκων που ήταν ασυμβίβαστα με τα συνταγογραφούμενα φάρμακα. Οι τύποι της ασυνέπειας των δοκιμών φαρμάκων διέφεραν σημαντικά μεταξύ των θετικών στον HCV και των αρνητικών ασθενών, ιδιαίτερα για θετικούς τόσο για μη συνταγογραφούμενα φάρμακα όσο και για συνταγογραφούμενα φάρμακα. Δείγματα από HCV-θετικούς baby boomer και post-baby boomers έδειξαν μη συνταγογραφούμενη χρήση οπιοειδών και πολλών άλλων κατηγοριών φαρμάκων πιο συχνά από ό, τι από ασθενείς με αρνητικό HCV.

Συμπεράσματα:  Τα ποσοστά των ασυνεπών αποτελεσμάτων των δοκιμών φαρμάκων και των τύπων φαρμάκων που χρησιμοποιούνται καταχρηστικά υποδηλώνουν ότι οι θετικοί στον ιό HCV ασθενείς είναι πιο πιθανό από τους ασθενείς που είναι αρνητικοί στον HCV να εμφανίσουν συμπεριφορά υψηλού κινδύνου, ακόμη και πέρα από τη χρήση οπιοειδών. Αυτή η διαφορά είναι πιο έντονη στη γενιά μετά το baby boomer. Οι επαγγελματίες του τομέα της υγείας θα πρέπει να εξετάσουν αυτά τα πρότυπα και τον τρόπο με τον οποίο διαφέρουν ανά γενιά κατά την παρακολούθηση τόσο για συνταγογραφούμενα όσο και για παράνομα ναρκωτικά, τα αποτελέσματα των οποίων μπορούν να επηρεάσουν τις αποφάσεις θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της συνταγογράφησης αναλγητικών.