Η περίληψη αυτή παρουσιάστηκε στην Ετήσια Συνάντηση της Εταιρείας Για την Πρόληψη της Πρόληψης 2018, η οποία πραγματοποιήθηκε από τις 29 Μαΐου έως την 1η Ιουνίου 2018 στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ.

Αμάντα Τζέι Νγκουγιέν  Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια

Έμιλυ Χαρόζ Το Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, Κάθριν Λι Το Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, Wietse Tol Το Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, Τζούντιθ Μπας Το Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς, Πολ Μπόλτον Το Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς

Εισαγωγή: Τα ανθρωπιστικά προγράμματα αντιμετωπίζουν συχνά «ψυχοκοινωνικά προβλήματα» στους προσβεβλημένους πληθυσμούς, ωστόσο υπάρχουν λίγα επιστημονικά στοιχεία για το πώς πρέπει να γίνει αυτό. Παρ' όλα αυτά, ο προγραμματισμός ψυχοκοινωνικής υποστήριξης (PSS) – που ορίζεται ως ευρέως υποστηρικτικές δραστηριότητες και βασική συμβουλευτική – αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του ανθρωπιστικού προγραμματισμού που απευθύνεται στην ψυχική υγεία και την ευημερία. Δεδομένης της εμβέλειας και της εμβέλειας του PSS, είναι σημαντικό να καταδειχθούν τα αποτελέσματα αυτών των προγραμμάτων. Προηγούμενες βιβλιογραφικές αναθεωρήσεις έχουν επικεντρωθεί ειδικά σε RCTs και διαπίστωσαν ότι τέτοιες μελέτες σπάνια έχουν διεξαχθεί για παρεμβάσεις PSS. Σκοπός αυτής της συστηματικής επανεξέτασης είναι ο προσδιορισμός του φάσματος των παρεμβάσεων PSS που εφαρμόζονται και η αξιολόγηση όλων των διαθέσιμων αποδεικτικών στοιχείων για την αποτελεσματικότητά τους. 

Μέθοδοι: Ολοκληρώσαμε μια αρχική ανασκόπηση για να εντοπίσουμε κενά στην υπάρχουσα έρευνα. Κατά την ανάπτυξη της στρατηγικής έρευνας, συμβουλευτήκαμε επίσης 69 εμπειρογνώμονες της PSS και συγκροτήσαμε συμβουλευτική επιτροπή και διευθύνουσα επιτροπή. Αντλώντας τόσο από την αξιολόγηση από ομοτίμους όσο και από τη γκρίζα βιβλιογραφία, διεξαγάγαμε συστηματική αναζήτηση εκθέσεων αξιολόγησης προγραμμάτων PSS. Οι εκθέσεις ήταν επιλέξιμες για συμπερίληψη εάν περιελάμβαναν πρωτογενή δεδομένα σε οποιαδήποτε μονάδα μέτρησης και αξιολογούσαν ένα πρόγραμμα ή παρέμβαση μέσω οποιουδήποτε είδους ερευνητικού σχεδιασμού. Τα προγράμματα πρέπει να έχουν σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση ψυχοκοινωνικού προβλήματος ή αποτελέσματος. Οι μικρές περιπτωσιολογικές μελέτες N, οι δομημένες ατομικές ψυχοθεραπίες και η θεραπεία για μια διαγνωσμένη ψυχική ασθένεια αποκλείστηκαν. Πραγματοποιήθηκαν έρευνες στο PubMed PsychInfo, το Έμβασας, τους ΠΙΛΟΤΕΣ και την Παγκόσμια Υγεία. 

Αποτελέσματα: Η ανασκόπηση scoping έδειξε ότι οι περισσότερες προηγούμενες κριτικές είχαν επικεντρωθεί σε εξειδικευμένες υπηρεσίες, απέτυχαν να αναζητήσουν τη γκρίζα βιβλιογραφία και περιορίστηκαν σε RCTs. Αυτά τα ευρήματα καθοδήγησαν την πιο περιεκτική στρατηγική αναζήτησης. Η αρχική μας αναζήτηση είχε ως αποτέλεσμα συνολικά αναφορές N=42435. Μετά τον τίτλο/αφηρημένο έλεγχο, το n=2723 συμπεριλήφθηκε για πλήρη αναθεώρηση κειμένου. Τα προκαταρκτικά αποτελέσματα δείχνουν ότι τα προγράμματα PSS που αξιολογούνται πιο αυστηρά είναι σύντομες μεμονωμένες παρεμβάσεις, οικογενειακές παρεμβάσεις και εκείνες που ενσωματώνουν αυτόνομα ή προσαρμοσμένα στοιχεία από τεκμηριωμένες θεραπείες. Στο συνέδριο θα παρουσιαστούν πλήρη αποτελέσματα. 

Συμπεράσματα: Μετά την ολοκλήρωση της αναθεώρησης, σχεδιάζουμε να πραγματοποιήσουμε δύο περιφερειακές συναντήσεις με βασικούς ενδιαφερόμενους φορείς για να αναθεωρήσουμε τα αποτελέσματα και να προσδιορίσουμε από κοινού μια ερευνητική στρατηγική για την αξιολόγηση του αντίκτυπου των προγραμμάτων PSS υψηλής προτεραιότητας μέσω μιας διαδικασίας συναίνεσης των Δελφών. Για να δικαιολογηθεί η συνεχής χρηματοδότηση με λιγοστούς πόρους, είναι κρίσιμο τα προγράμματα ψυχοκοινωνικής υποστήριξης (PSS) να αξιολογούνται με αυστηρές μεθόδους. Αυτή η έρευνα μπορεί να οδηγήσει σε λιγότερη βλάβη, αυξάνοντας τα οφέλη και αξιοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους περιορισμένους πόρους μετατοπίζοντας την εφαρμογή σε παρεμβάσεις που είναι γνωστό ότι είναι αποτελεσματικές.