Αυτή η περίληψη παρουσιάστηκε στο 2018 Society for Prevention Research Annual Meeting που πραγματοποιήθηκε στις 29 Μαΐου - 1 Ιουνίου 2018 στην Ουάσιγκτον, DC, ΗΠΑ.

Μάργκιτ Βίσνερ Πανεπιστήμιο του Χιούστον 

Andrew Kapral Πανεπιστήμιο του Χιούστον; Πανεπιστήμιο Moumita Mukherjee του Χιούστον

Εισαγωγή: Ο σχολικός δεσμός συνδέεται με διάφορους παράγοντες υγείας και συμπεριφοράς (π.χ. μορφωτικό επίπεδο, ψυχική υγεία, παραβατικότητα) μεταξύ των εφήβων (Shochet, Dadds, Ham, &; Montague, 2006; Whiteside-Mansell, Weber, Johnson, Ward, &; Phillips, 2015). Ωστόσο, οι περισσότερες από αυτές τις σχέσεις έχουν βρεθεί για συγχρονικά δεδομένα και δείγματα ΗΠΑ. Επιπλέον, η έρευνα για πιο περίπλοκες, δυναμικές σχέσεις μεταξύ του σχολικού δεσμού και της ψυχικής υγείας των μαθητών είναι σπάνια. Αυτή η μελέτη προσπάθησε να καλύψει αυτά τα κενά χρησιμοποιώντας διαχρονικά δεδομένα από εφήβους στη Γερμανία για να εξετάσει τον πιθανό ρόλο που διαδραματίζουν τα κοινωνικά και προσωπικά αναπτυξιακά περιουσιακά στοιχεία στη διαμεσολάβηση της σχέσης μεταξύ σχολικού δεσμού και κατάθλιψης. Για να ελεγχθούν τα αποτελέσματα της διαμεσολάβησης, χρησιμοποιήθηκε το μοντέλο διαμεσολάβησης Latent Change Score (LCS) από τους Selig and Preacher (2009), το οποίο επιτρέπει τη σύνδεση τόσο των επιπέδων όσο και των αλλαγών σε αυτές τις δομές μεταξύ τους. 

Μεθόδους: Τα δεδομένα αυτοαναφοράς από 722 Γερμανούς εφήβους, που χρησίμευαν ως ομάδα ελέγχου για την αξιολόγηση ενός καθολικού προγράμματος δεξιοτήτων ζωής με βάση το σχολείο, συλλέχθηκαν σε τέσσερα κύματα (ηλικίες 10-14) ξεκινώντας από την πέμπτη τάξη (μέση ηλικία = 10,54 έτη, 56% γυναίκες, 59% σε σχολική διαδρομή που συνδέεται με το κολέγιο). Η κατάθλιψη αξιολογήθηκε στα κύματα 4 και 5 (8 στοιχεία, α= .87, .90), η σχολική σύνδεση στα κύματα 1 και 3 (9 στοιχεία, α= .77, .83) και τα αναπτυξιακά περιουσιακά στοιχεία στα κύματα 3 και 4 (μέσος όρος σε δύο υποκλίμακες, δηλαδή προσωπικά (13 στοιχεία, α= .86, .84) και κοινωνικά (13 στοιχεία, α= .86, .87)). Το μοντέλο διαμεσολάβησης LCS δοκιμάστηκε χρησιμοποιώντας Mplus έκδοση 7 με ισχυρή εκτίμηση μέγιστης πιθανότητας, πλήρη πληροφόρηση μέγιστης πιθανότητας, κορεσμένους συσχετισμούς για την ενσωμάτωση βοηθητικών μεταβλητών και type=complex. Χρησιμοποιήθηκαν διαστήματα εμπιστοσύνης 95% bootstrap διορθωμένα με μεροληψία για τον προσδιορισμό της σημασίας όλων των έμμεσων επιπτώσεων. 

Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματα του μοντέλου διαμεσολάβησης LCS, MLRχ2 (0, N = 722) = 0,00, CFI = 1,000, RMSEA = ,000 (90% CI: .000, .000), SRMR = .000, έδειξαν ότι τέσσερις από τις οκτώ έμμεσες επιδράσεις ήταν σημαντικές. Τόσο το επίπεδο όσο και οι αλλαγές στα αναπτυξιακά περιουσιακά στοιχεία μεσολάβησαν σημαντικά στη σχέση του επιπέδου του σχολικού δεσμού με το επίπεδο κατάθλιψης. Επιπλέον, τόσο το επίπεδο όσο και οι αλλαγές στα αναπτυξιακά περιουσιακά στοιχεία μεσολάβησαν σημαντικά στη σχέση των αλλαγών στο σχολικό δέσιμο με το επίπεδο κατάθλιψης. 

Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματά μας καταδεικνύουν τα πλεονεκτήματα της εξέτασης πιο δυναμικών υποθέσεων διαμεσολάβησης που συνδέουν τόσο τα επίπεδα όσο και τις αλλαγές στις δομές μεταξύ τους. Οι μελλοντικές εργασίες που επιδιώκουν να προωθήσουν ισχυρότερους δεσμούς με το σχολείο προκειμένου να επηρεάσουν θετικά την ψυχική υγεία θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα προσωπικά και κοινωνικά αναπτυξιακά περιουσιακά στοιχεία των μαθητών.