ΑΦΗΡΗΜΈΝΟΣ

Ιστορικό: Η συνέντευξη κινήτρων είναι μια αποτελεσματική παρέμβαση για την υποστήριξη της αλλαγής συμπεριφοράς, αλλά παραδοσιακά εξαρτάται από τον διάλογο πρόσωπο με πρόσωπο με έναν άνθρωπο σύμβουλο. Αυτή η μελέτη αντιμετώπισε μια βασική πρόκληση για τον στόχο της ανάπτυξης κοινωνικών ρομποτικών συνεντεύξεων κινήτρων: τη δημιουργία ενός πρωτοκόλλου συνέντευξης, μέσα στους περιορισμούς της τρέχουσας τεχνητής νοημοσύνης, το οποίο οι συμμετέχοντες θα βρουν ελκυστικό και χρήσιμο.

Στόχος:  Στόχος αυτής της μελέτης ήταν να διερευνήσει τις ποιοτικές εμπειρίες των συμμετεχόντων από μια συνέντευξη κινήτρων που δόθηκε από ένα κοινωνικό ρομπότ, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης της χρηστικότητας του ρομπότ κατά τη διάρκεια της αλληλεπίδρασης και των επιπτώσεών του στα κίνητρά τους.

Μέθοδοι:  Τα ρομπότ NAO είναι ανθρωποειδή, παιδικού μεγέθους κοινωνικά ρομπότ. Προγραμματίσαμε ένα ρομπότ NAO με λογισμικό Choregraphe για να παραδώσουμε μια συνέντευξη κινήτρων με σενάριο που επικεντρώνεται στην αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Η συνέντευξη σχεδιάστηκε για να είναι κατανοητή ακόμη και χωρίς μια ενσυναίσθηση απάντηση από το ρομπότ. Οι λειτουργίες αναπνοής ρομπότ και παρακολούθησης προσώπου χρησιμοποιήθηκαν για να δώσουν μια εντύπωση προσοχής. Συνολικά 20 συμμετέχοντες έλαβαν μέρος στη συνέντευξη κινήτρων που παραδόθηκε από ρομπότ και την αξιολόγησαν μετά από 1 εβδομάδα απαντώντας σε μια σειρά γραπτών ανοιχτών ερωτήσεων. Κάθε συμμετέχων αφέθηκε μόνος του να μιλήσει δυνατά με το ρομπότ, προχωρώντας μέσα από μια σειρά ερωτήσεων πατώντας τον αισθητήρα κεφαλής του ρομπότ. Οι αξιολογήσεις αναλύθηκαν με βάση τα βήματα του Boyatzis: (1) δειγματοληψία και σχεδιασμός, (2) ανάπτυξη θεμάτων και κωδικών και (3) επικύρωση και εφαρμογή των κωδικών.

Αποτελέσματα: Θέματα που επικεντρώνονται στην αλληλεπίδραση με το ρομπότ, τα κίνητρα, την αλλαγή της σωματικής δραστηριότητας και τη συνολική αξιολόγηση της παρέμβασης. Οι συμμετέχοντες βρήκαν τις οδηγίες σαφείς και την πλοήγηση εύκολη στη χρήση. Οι περισσότεροι απόλαυσαν την αλληλεπίδραση, αλλά διαπίστωσαν επίσης ότι περιορίστηκε από την έλλειψη εξατομικευμένης απόκρισης από το ρομπότ. Πολλοί εκτίμησαν θετικά τη μη επικριτική πτυχή της συνέντευξης και πώς έδωσε χώρο για να εκφράσουν τα κίνητρά τους για αλλαγή. Ορισμένοι συμμετέχοντες θεώρησαν ότι η παρέμβαση αύξησε τα επίπεδα σωματικής τους δραστηριότητας.

Συμπεράσματα:  Τα κοινωνικά ρομπότ μπορούν να επιτύχουν έναν θεμελιώδη στόχο της συνέντευξης κινήτρων, ενθαρρύνοντας τους συμμετέχοντες να εκφράσουν τους στόχους και τα διλήμματα τους δυνατά. Επειδή θεωρούνται μη επικριτικά, τα ρομπότ μπορεί να έχουν πλεονεκτήματα έναντι περισσότερων ανθρωποειδών avatars για την παροχή εικονικής υποστήριξης για αλλαγή συμπεριφοράς.