Αφηρημένος

Φόντο

Οι περισσότεροι μακροχρόνιοι βαρείς πότες δεν έχουν κλινικά εμφανή χρόνια ηπατική νόσο (CLD). Ωστόσο, ανά πάσα στιγμή, ο κίνδυνος ανάπτυξης CLD παραμένει άγνωστος. Στόχος μας ήταν να αξιολογήσουμε τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα μιας ομάδας βαρέων ποτών, χωρίς στοιχεία cld κατά την έναρξη.

Μεθόδους

Μια κοόρτη 123 μακροχρόνιων βαρέων ποτών χωρίς CLD προσλήφθηκε μελλοντικά το 2002 και ακολούθησε αναδρομικά μέχρι το 2018.

Αποτελέσματα

Κατά την έναρξη (2002), η διάμεση κατανάλωση αλκοόλ ήταν 271±203g/ημέρα κατά τη διάρκεια 21,5±20 ετών, ενώ το 65% ήταν αποχή κατά τους προηγούμενους 1, 75±5 μήνες. Οι ασθενείς παρακολουθήθηκαν για 14±3 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, το 53% ανέφερε οποιαδήποτε πρόσληψη αλκοόλ. Η κατανάλωση αλκοόλ κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης συσχετίστηκε ασθενώς είτε με 1- είτε με 6 μήνες προηγούμενη αποχή κατά την έναρξη. Μέχρι το 2018, η εξέλιξη της CLD σημειώθηκε σε 6%, σε σχέση με χρόνια πρόσληψης αλκοόλης κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης (OR 1,15 [1,01–1,31]) και της αρχικής αλκαλικής φωσφατάσης (OR 1,05 [1,01–1,10]). Κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, η αποχή για τουλάχιστον 1 έτος συνδέεται θετικά με την επιβίωση χωρίς CLD. Το 27% πέθανε (55% του καρκίνου –κυρίως στο ωραιοφαρυγγικός καρκίνος, 27% των καρδιαγγειακών παθήσεων και 9% της ηπατικής νόσου), με μέση ηλικία τα 71 έτη [69-74] (10 έτη λιγότερα από το αναμενόμενο στον πορτογαλικό πληθυσμό). Η επίτευξη αποχής για τουλάχιστον 1 έτος συνδέεται θετικά με τη συνολική επιβίωση, ενώ το κάπνισμα και η ηπατική στεάτωση κατά την έναρξη σχετίζονται αρνητικά.

Συμπέρασμα

Οι μακροχρόνιοι βαρείς πότες φαινόταν να έχουν μειωμένο προσδόκιμο ζωής σε σύγκριση με τον συνολικό πορτογαλικό πληθυσμό. Ο καρκίνος ήταν η κύρια αιτία θανάτου. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η εξέλιξη στο CLD εξαρτάται κυρίως από τη συνεχή πρόσληψη αλκοόλ. Η αποχή από το αλκοόλ, ακόμη και αν είναι προσωρινή, φαίνεται να μειώνει τους κινδύνους cld και θνησιμότητας.