Μπορούν οι προσπάθειες υγειονομικής περίθαλψης για τη μείωση των προβλημάτων συμπεριφοράς των παιδιών να μειώσουν επίσης τον κοινωνικό κίνδυνο; Ακούσιες παράπλευρες παροχές στην εκπαίδευση γονέων
Εισαγωγή: Η έλλειψη οικογενειακών πόρων, ο κοινωνικός κίνδυνος, έχει βρεθεί ότι επηρεάζει αρνητικά την ανάπτυξη προβλημάτων συμπεριφοράς των παιδιών. Έτσι, η βελτίωση της πρόσβασης των οικογενειών σε πόρους και, ως εκ τούτου, η μείωση του κοινωνικού κινδύνου θα ωφελήσει σίγουρα τα ευάλωτα παιδιά και την οικογένειά τους. Στο μοντέλο εκπαίδευσης γονέων του Όρεγκον (PMTO), ο κοινωνικός κίνδυνος δεν στοχεύει ρητά. Ωστόσο, εάν το PMTO έχει επιπτώσεις πέρα και πέρα από τα προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών και μειώνει τον κοινωνικό κίνδυνο, τέτοια παράπλευρα οφέλη συνεπάγονται ότι τα αποτελέσματα του PMTO σε κάποιο βαθμό υποτιμώνται.
Μέθοδοι: Χρησιμοποιήσαμε δεδομένα από δύο τυχαιοποιημένες δοκιμές (N=353) που αξιολόγησαν δύο εκδόσεις του PMTO, την προληπτική Σύντομη Εκπαίδευση Γονέων (BPT) και τη θεραπεία PMTO. Και οι δύο παρεμβάσεις αποτελούν μέρος ενός ολοκληρωμένου μοντέλου πρωτοβάθμιας περίθαλψης για την πρόληψη και τη θεραπεία προβλημάτων συμπεριφοράς. Χρησιμοποιώντας τρία χρονικά σημεία, δημιουργήσαμε έναν σωρευτικό δείκτη οικογενειακών πόρων που αξιοποιεί την υγεία των γονέων, τη φτώχεια και τις σχέσεις με την αγορά εργασίας. Αυτοπαλίνδρομα μοντέλα SEM εκτελέστηκαν στο Mplus για να εξετάσουν τα παράπλευρα οφέλη στις παρεμβάσεις PMTO. Εξετάσαμε τις άμεσες και έμμεσες επιδράσεις μέσω της αλλαγής προβλημάτων συμπεριφοράς.
Αποτελέσματα: Διαπιστώσαμε ότι οι παρεμβάσεις PMTO είχαν άμεσο αποτέλεσμα αυξάνοντας την πρόσβαση της οικογένειας σε πόρους 6 μήνες μετά τη διακοπή της θεραπείας (ß = 0,31, p < 0,01, το β είναι ισοδύναμο με το d του Cohen). Η άμεση επίδραση στην παράπλευρη παροχή δεν επηρεάστηκε σημαντικά μέσω της αλλαγής της συμπεριφοράς των παιδιών. Επιπλέον, αναλύσαμε χωριστά τους δύο τρόπους λειτουργίας του PMTO. Διαπιστώσαμε ότι οι παράπλευρες παροχές συνδέονταν στενότερα με το δείγμα BPT (ß = 0,37, p < 0,00) σε σύγκριση με το δείγμα PMTO (ß = 0,21, p = 0,18).
Συμπεράσματα: Συνολικά, τα ευρήματα δείχνουν ότι οι παρεμβάσεις PMTO έχουν παράπλευρα οφέλη εκτός από τις πρωταρχικές επιπτώσεις στην αλλαγή συμπεριφοράς των παιδιών. Αυτό συνεπάγεται ότι η εστίαση στις πρακτικές γονικής μέριμνας ωφελεί τους γονείς και το οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο είναι σημαντικό για τις μελλοντικές εξελίξεις των παιδιών. Επιπλέον, η διδασκαλία θετικών πρακτικών γονικής μέριμνας έχει πιθανώς μια ευεργετική επίδραση μειώνοντας τους κοινωνικούς κινδύνους που σχετίζονται ευρέως με την υγιή ανάπτυξη του παιδιού. Σε σύγκριση με το δείγμα PMTO, το δείγμα BPT περιελάμβανε παιδιά και οικογένειες χαμηλότερου κινδύνου. Έτσι, τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι η αντιμετώπιση των προβλημάτων πριν γίνουν πιο σοβαρά δίνει άμεσα παράπλευρα οφέλη. Αντίθετα, φαίνεται ότι όταν τόσο τα προβλήματα του παιδιού όσο και της οικογένειας είναι πιο σοβαρά, χρειάζεται περισσότερος χρόνος και προσπάθεια για να έχουμε οφέλη πέρα από τη συμπεριφορά των παιδιών.
Αυτή η περίληψη υποβλήθηκε στο 2017 Society for Prevention Research Annual Meeting