Τα ερωτήματα σχετικά με το αν και πώς η ενσυναίσθηση για τον πόνο μπορεί να διαμορφωθεί από την οξεία δηλητηρίαση από αλκοόλ στον μη εξαρτώμενο πληθυσμό παραμένουν αναπάντητα. Για την αντιμετώπιση αυτών των ερωτήσεων, υιοθετήθηκε ένας διπλός-τυφλός, ελεγχόμενος με εικονικό φάρμακο, σχεδιασμός μελέτης εντός του θέματος σε αυτή τη μελέτη, στην οποία ζητήθηκε από τους υγιείς κοινωνικούς πότες να ολοκληρώσουν μια εργασία κρίσης πόνου χρησιμοποιώντας εικόνες που απεικονίζουν μέρη του σώματος άλλων σε οδυνηρές ή μη οδυνηρές καταστάσεις κατά τη σάρωση fMRI, είτε υπό την επίδραση δηλητηρίασης από αλκοόλ είτε υπό συνθήκες εικονικού φαρμάκου. Η ενσυναισθητική νευρική δραστηριότητα για τον πόνο μειώθηκε με δηλητηρίαση από οινόπνευμα μόνο στον ραχιαίο πρόσθιο φλοιό του προσαγωγήματος (dACC). Το πιο ενδιαφέρον, παρατηρήσαμε ότι η ενσυναισθητική νευρική δραστηριότητα για τον πόνο στη δεξιά πρόσθια ινσουλά (rAI) συσχετίστηκε σημαντικά με την ενσυναίσθηση των χαρακτηριστικών μόνο μετά από δηλητηρίαση από αλκοόλ, μαζί με την εξασθενημένη λειτουργική συνδεσιμότητα μεταξύ του rAI και του μετωπο-βρεγματικού δικτύου προσοχής. Τα αποτελέσματά μας αποκαλύπτουν ότι η δηλητηρίαση από το αλκοόλ όχι μόνο αναστέλλει τις ενσυναισθητικές νευρικές αντιδράσεις για τον πόνο, αλλά οδηγεί επίσης σε πληθωρισμό ενσυναίσθησης χαρακτηριστικών, πιθανώς μέσω μειωμένου ελέγχου προσοχής από πάνω προς τα κάτω. Αυτά τα ευρήματα βοηθούν στην εξήγηση του νευρικού μηχανισμού που διέπει τα κοινωνικά προβλήματα που σχετίζονται με το αλκοόλ.