Format
News
Original Language

English

Country
Ηνωμένο Βασίλειο
Keywords
addiction
treatment
data analysis
policy
recommendations
United Kingdom
together to accomplish effective and successful patient care outcomes
reflection
process evaluation
socioeconomic inequalities

Θεραπεία των ναρκωτικών στο Ηνωμένο Βασίλειο - Διδάγματα από την ιστορία για το μέλλον

Στις 7 Νοεμβρίου 2019, η Δημόσια Υγεία της Αγγλίας δημοσίευσε την έκθεση στατιστικών στοιχείων για τη θεραπεία κατάχρησης ουσιών για ενήλικες. Κατά τη διάρκεια του έτους αναφοράς, συνολικά 268.251 ενήλικες ήρθαν σε επαφή με υπηρεσίες θεραπείας από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, μεταξύ Απριλίου 2018 και Μαρτίου 2019. Για να το θέσουμε αυτό στο πλαίσιο, ο αριθμός αυτός ισοδυναμεί με περισσότερο από τον συνολικό πληθυσμό της πόλης όπου ζω, του Wolverhampton (εκτιμώμενος 258.440 τον Σεπτέμβριο του 2017).

Για κάθε άτομο που άγγιξε το θεραπευτικό σύστημα εκείνο το έτος, ανεξάρτητα από το πώς ήρθε σε επαφή με υπηρεσίες (π.χ. μέσω ποινικής δικαιοσύνης, αυτοπαραπομπής, πρωτοβάθμιας περίθαλψης κ.λπ.), είχε αντιμετωπίσει μια προβληματική σχέση είτε με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, είτε και με τα δύο. Το ένα πέμπτο των νεοεισερχομένων στη θεραπεία (19% ή 24.565) ανέφεραν προβλήματα στέγασης, με διαφορές ανάλογα με την ουσία ή τις ουσίες που χρησιμοποιούσαν. Περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους σε θεραπεία ήταν άνω των 40 ετών (54%), με το 53% των ανθρώπων να δηλώνουν ότι είχαν ανάγκη ψυχικής υγείας. Η έκθεση περιγράφει λεπτομερέστερα δεδομένα για διάφορα θέματα, όπως συνδέσεις με τομείς στέρησης, προστασίας και γονικής μέριμνας, ενέσιμης χρήσης, θανάτων, απασχολησιμότητας κ.λπ.

Επιπλέον, η έκθεση προσφέρει μια περίοδο 14 ετών δεδομένων θεραπείας, ξεκινώντας από το 2005 έως το 2006, όπου συνολικά 966.040 διαφορετικά άτομα έχουν έρθει σε επαφή με υπηρεσίες θεραπείας από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Έως τις 31 Μαρτίου 2019:

•         141.667 (15%) εξακολουθούσαν να συμμετέχουν σε θεραπεία

•         383.954 (40%) είχαν φύγει και δεν είχαν ολοκληρώσει τη θεραπεία τους και δεν επέστρεψαν

•         440.419 (45%) είχαν ολοκληρώσει τη θεραπεία τους και δεν επέστρεψαν

Τι μας λέει αυτό;

Η συμμετοχή στη θεραπεία είναι σίγουρα ένας θετικός προστατευτικός παράγοντας για όσους αντιμετωπίζουν δυσκολίες με τα ναρκωτικά ή / και το αλκοόλ. Ένα σημαντικό ποσοστό ατόμων εγκατέλειψε επιτυχώς τη θεραπεία και δεν επέστρεψε (45%). Αλλά ως κάποιος που υπολογίζεται στην ιστορία του NDTMS (Εθνικό Σύστημα Παρακολούθησης της Θεραπείας των Ναρκωτικών) ήταν μετά τη θεραπεία όπου ξεκίνησε μεγάλο μέρος της σκληρής δουλειάς - οικοδόμηση σχέσεων εμπιστοσύνης, εξασφάλιση και διατήρηση καλής ποιότητας στέγασης, αναζήτηση μιας ικανοποιητικής καριέρας, διαχείριση οικονομικών, φροντίδα της σωματικής και ψυχικής μου ευεξίας και συνολικά, να γίνω παραγωγικό μέλος της κοινωνίας.

Μετά από περαιτέρω σκέψη, υπήρχαν πολιτισμικά και συστημικά εμπόδια που αντιμετώπισα κατά τη διάρκεια της θεραπείας μου και μετά. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, η ψυχική μου υγεία υπέφερε πολύ, με τη βασική παρέμβαση που προσφέρθηκε να συνταγογραφείται αντικαταθλιπτικά. Η ψυχική υγεία μας επηρεάζει όλους κάποια στιγμή στη ζωή μας, για κάποιους είναι κάτι με το οποίο μαθαίνουμε να ζούμε (είτε μέσω φαρμάκων είτε με άλλα μέσα). Είναι ανησυχητικό το γεγονός ότι η μάχη που αντιμετώπισα για να λάβω ουσιαστικές παρεμβάσεις τόσο για τα θέματα ψυχικής υγείας όσο και για τα θέματα εθισμού μου εξακολουθεί να αποτελεί ένα πεδίο τριβής για τους ανθρώπους σήμερα.  

Είναι θετικό το γεγονός ότι ζητείται από τις υπηρεσίες θεραπείας να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με ευρύτερους καθοριστικούς παράγοντες για όσους έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες τους, όπως η απασχολησιμότητα και η στέγαση, αλλά αυτό συχνά αναφέρεται από τους ίδιους. Συχνά ένιωθα απαραίτητο να παρέχω παραποιημένες πληροφορίες στις υπηρεσίες, καθώς θα με έκανε να αισθάνομαι λίγο καλύτερα για την κατάστασή μου και δεν ήθελα να αισθάνομαι σαν να απογοήτευα με κάποιο τρόπο το άτομο που με ρωτούσε.

Κατά τη γνώμη μου, δίνεται πολύ μεγαλύτερη έμφαση στη διασφάλιση ότι η θεραπεία αρχικά, εμπλέκει άτομα που πάσχουν από εθισμό, τα θεραπεύει, διασφαλίζει ότι μπορούν να βγουν με επιτυχία και κυρίως δεν επιστρέφουν. Θα έλεγα ότι η επικέντρωση των προσπαθειών κυρίως σε αυτήν την προϋπόθεση δεν κάνει τη διαφορά στη ζωή των ανθρώπων που χρειάζονται και αξίζουν, ειδικά καθώς, από το 2005, το 40% αυτών εγκατέλειψαν το σύστημα θεραπείας και δεν επέστρεψαν.

Από την εποχή που ηγούμουν μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης υποστήριξης στο Wolverhampton που ονομάζεται SUIT (2007 έως 2019), η πιο σημαντική μέτρηση της επιτυχίας κατά την υποστήριξη ατόμων που αντιμετωπίζουν προβλήματα με ναρκωτικά ή / και αλκοόλ ήταν εάν οι άνθρωποι αισθάνονταν άνετα να συζητήσουν ειλικρινά και να αντιμετωπίσουν βαθιά προσωπικά προβλήματα, έτσι ώστε να μπορούν να επινοηθούν αποτελεσματικές λύσεις από κοινού. Σχεδιάσαμε επίσης ένα εξατομικευμένο σύστημα δεδομένων που επέτρεψε περίπλοκη ανάλυση σχετικά με τις επιδόσεις, τα αποτελέσματα και το κόστος (το μέσο κόστος παρέμβασης ήταν 34,07 £).   

Θα εξασφάλιζα ότι το άτομο θα αποφάσιζε ποιοι θα ήταν οι άμεσοι, μεσοπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι στόχοι του και θα περνούσε αμέτρητες ώρες ακούγοντας και παρέχοντας υπεράσπιση, προκειμένου να φτάσει (και να καταγράψει) το επιθυμητό αποτέλεσμα. 

Αυτή η προσέγγιση έλαβε μεγάλη προσοχή, τόσο εντός όσο και εκτός του τομέα, αλλά κυρίως από τις κοινότητες που θα εξυπηρετούσαμε. Της απονεμήθηκε το «Queens Award for Voluntary Service», το οποίο αναφέρεται σε διάφορα έγγραφα καθοδήγησης «ορθής πρακτικής» και χαρακτηρίζεται δύο φορές ως «ευρωπαϊκή βέλτιστη πρακτική».

Τώρα, θα ήθελα να προσφέρω τις ακόλουθες συστάσεις για να διασφαλίσω ότι οι υπηρεσίες θεραπείας επιτυγχάνουν σταθερά επίπεδα αριστείας, έτσι ώστε όλο και περισσότεροι άνθρωποι να εγκαταλείπουν τις υπηρεσίες τους, να αξιοποιούν τις δυνατότητές τους και να ενεργοποιούν την παραγωγικότητά τους στην κοινωνία:

  • Διαφοροποίηση και επαναστάθμιση των αποδεκτών αποτελεσμάτων από τις υπηρεσίες θεραπείας (δηλ. δεν επικεντρώνονται κυρίως στη διασφάλιση επιτυχημένων ολοκληρώσεων)

  • Επανεπένδυση της χρηματοδότησης στον τομέα της θεραπείας από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ (η βασική επιχορήγηση για τη δημόσια υγεία έχει μειωθεί κατά 25% από το 2014/15)

  • Ανάπτυξη εργατικού δυναμικού, με ιδιαίτερη έμφαση στις προσεγγίσεις που βασίζονται στο τραύμα, τη συναισθηματική νοημοσύνη και τη συνεργασία

  • Εξειδικευμένες προσπάθειες συνεργασίας με ηλικιωμένους που έχουν πρόσβαση σε θεραπεία  

  • Ευελιξία θεραπείας και βελτιωμένα επίπεδα ανοχής κινδύνου

  • Ανάπτυξη ενός ποικιλόμορφου και χωρίς αποκλεισμούς εργατικού δυναμικού

  • Αποτελεσματικές διαδρομές με οργανισμούς και υπηρεσίες που παρέχουν υποστήριξη μετά τη θεραπεία με κοινωνική ένταξη

  • Υιοθέτηση μιας προσέγγισης βασισμένης στην εταιρική σχέση, σε τομείς που είναι ιδιαίτερα συναφείς (π.χ. στέγαση, αντιμετώπιση του χρέους, ψυχική υγεία, πρόνοια, υγεία κ.λπ.)

  • Διασφάλιση ότι η Βιωμένη Εμπειρία είναι σε θέση να επηρεάσει, να διαμορφώσει, να σχεδιάσει, να εφαρμόσει, να παραδώσει, να παρακολουθήσει και να αξιολογήσει την παροχή υπηρεσιών.  

  • Αγκαλιάστε την ψηφιακή τεχνολογία και ενσωματώστε εργαλεία στις μεθόδους παροχής θεραπείας

Οι ευρύτερες συστάσεις περιλαμβάνουν:

  • Σε επίπεδο πολιτικής, μετάβαση από μια προσέγγιση ποινικής δικαιοσύνης σε μια προσέγγιση βασισμένη στην υγεία

  • Υιοθέτηση της αποποινικοποίησης το συντομότερο δυνατό

  • Εξασφάλιση ευρείας διαθεσιμότητας ναλοξόνης σε όλες τις περιοχές των τοπικών αρχών, ώστε να αντιμετωπιστούν τα συγκλονιστικά επίπεδα θανάτων που συνδέονται με τα ναρκωτικά (ιδίως στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές)

  • Αντιμετώπιση του χάσματος μεταξύ υγείας και φτώχειας

  • Εξέταση και αντιμετώπιση της ανισότητας στη στέγαση, ιδίως στον ιδιωτικό ενοικιαζόμενο τομέα

  • Δημιουργία πολλαπλών, ολοκληρωμένων οδών απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένης της αυτοαπασχόλησης και της κοινωνικής επιχειρηματικότητας

  • Διασφάλιση μετρήσεων κοινωνικού αντίκτυπου σε όλο το φάσμα της παροχής υπηρεσιών

  • Εξέταση των επιπτώσεων των αποβολών από το σχολείο, της συμμετοχής του συστήματος φροντίδας, των κοινωνικών μειονεκτημάτων και εφαρμογή αποτελεσματικών λύσεων 

  • Διευκόλυνση της πρόσβασης στην ιατρική κάνναβη, για διάφορα θέματα υγείας (συμπεριλαμβανομένης της διεξαγωγής έρευνας για τη διακοπή του καπνίσματος, τον αλκοολισμό και την αντιμετώπιση του εθισμού στα οπιούχα)  

  • Ενσωμάτωση συστημάτων δεδομένων για την παροχή ανάλυσης σε επίπεδο μακροεντολών (συστήματος)