Ένωση της ψυχαγωγικής νομιμοποίησης κάνναβης με τη μητρική χρήση κάνναβης στην περίοδο προκατάληψης, προγεννητικής και μεταγεννητικής περιόδου
Αφηρημένος
Σημασία: Πρόσφατες μελέτες αποκάλυψαν αυξήσεις στη χρήση κάνναβης σε επίπεδο πληθυσμού μετά τη νομιμοποίηση της ψυχαγωγικής κάνναβης. Ωστόσο, η συσχέτιση της νομιμοποίησης της κάνναβης με τη χρήση μητρικής κάνναβης σε σημαντικά στάδια της ζωής παραμένει άγνωστη.
Αντικειμενικός: Να διερευνηθεί η συσχέτιση της νομιμοποίησης της ψυχαγωγικής κάνναβης με τη χρήση μητρικής κάνναβης κατά τη διάρκεια των προκατασκευασιών, των προγεννητικών και των μεταγεννητικών περιόδων.
Σχεδιασμός, Ρύθμιση και Συμμετέχοντες: Αυτή η επαναλαμβανόμενη διατομεακή μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα κρατικού επιπέδου για γυναίκες που έφεραν ζώντα βρέφη στις ΗΠΑ από το σύστημα παρακολούθησης κινδύνου εγκυμοσύνης από τον Ιανουάριο του 2004 έως τον Δεκέμβριο του 2018. Χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα από 2 πολιτείες που είχαν νομιμοποιήσει την ψυχαγωγική κάνναβη (Αλάσκα και Μέιν) και 2 πολιτείες που δεν είχαν νομιμοποιήσει την ψυχαγωγική κάνναβη (Νιου Χάμσαϊρ και Βερμόντ). Οι γυναίκες ολοκλήρωσαν έρευνες 2 έως 6 μήνες μετά τον τοκετό, αναφέροντας προκατάληψη, προγεννητική και μεταγεννητική χρήση κάνναβης.
Εκθεση: Κρατική ψυχαγωγική νομιμοποίηση κάνναβης.
Κύρια αποτελέσματα και μέτρα: Τα 3 κύρια αποτελέσματα ήταν η αυτοαναφερθείσα χρήση κάνναβης κατά τη διάρκεια των 12 μηνών πριν από την εγκυμοσύνη (προκατάληψη), κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (προγεννητική) και οι 2 έως 6 μήνες μετά την εγκυμοσύνη (μετά τον τοκετό). Μια ανάλυση διαφοράς στις διαφορές χρησιμοποιήθηκε για τη σύγκριση των αλλαγών στον επιπολασμό της χρήσης μητρικής κάνναβης κατά τη διάρκεια κάθε περιόδου πριν και μετά την κρατική νομιμοποίηση της ψυχαγωγικής κάνναβης, ελέγχοντας για τα μητρικά χαρακτηριστικά (ηλικία, φυλή / εθνικότητα, εκπαιδευτικό επίπεδο, εισόδημα, κάπνισμα τσιγάρων και θηλασμός) και τα κρατικά σταθερά αποτελέσματα. Χρησιμοποιήθηκαν κρατικά βάρη έρευνας.
Αποτελέσματα: Το αναλυτικό δείγμα περιελάμβανε 23 082 γυναίκες κατά την περίοδο προκατάληψης, 23 859 κατά την προγεννητική περίοδο και 26 610 κατά την περίοδο μετά τον τοκετό. Σε κάθε ανάλυση, οι περισσότερες γυναίκες ήταν παντρεμένες (εύρος μεταξύ όλων των ομάδων, 63,9%-64,8%), ηλικίας 25 έως 34 ετών (προκατάληψη, 55,4%, προγεννητικό, 55,9%, μετά τον τοκετό, 56,1%), και είχαν ετήσιο οικογενειακό εισόδημα μικρότερο από 50.000 δολάρια (προκατάληψη, 55,7%, προγεννητικό, 56,3%, μετά τον τοκετό, 55,5%). Σε προσαρμοσμένες αναλύσεις, η προκατάληψη και η χρήση κάνναβης μετά τον τοκετό αυξήθηκαν σημαντικά σε κράτη που είχαν νομιμοποιήσει την ψυχαγωγική κάνναβη σε σύγκριση με κράτη που δεν την είχαν νομιμοποιήσει (διαφορά κινδύνου προκατάληψης, 0,0457 [95% CI, 0,0013-0,0900]· P = .04; διαφορά κινδύνου μετά τον τοκετό, 0,0539 [95% CI, 0,0259-0,0818]· P < .001). Η διαφορά κινδύνου για τη χρήση προγεννητικής κάνναβης δεν ήταν σημαντική (0,0070; 95% CI, −0,0120 έως 0,0260; P = .47).
Συμπεράσματα και συνάφεια: Σε αυτή την επαναλαμβανόμενη διατομεακή μελέτη, η νομιμοποίηση της ψυχαγωγικής κάνναβης συσχετίστηκε με αλλαγές στη χρήση μητρικής κάνναβης πριν και μετά την εγκυμοσύνη. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να αναλάβουν μια διεπιστημονική προσέγγιση για τη μεγιστοποίηση του οφέλους και της εφαρμογής των ευρημάτων σε μελλοντικούς τομείς δημόσιας υγείας, υγειονομικής περίθαλψης και πολιτικής.