Φόντο: Οι ομάδες αμοιβαίας υποστήριξης είναι μια δημοφιλής θεραπεία για τη χρήση ουσιών και άλλες εθιστικές συμπεριφορές. Ωστόσο, λίγα είναι γνωστά για την πολιτιστική χρησιμότητα αυτών των προγραμμάτων για τους αυτόχθονες λαούς.

Μεθόδους: Μια τριτοβάθια μελέτη των Δελφών, χρησιμοποιώντας μεθόδους εγχώριας έρευνας νημάτων, διεξήχθη για: (1) Να λάβει γνώμη εμπειρογνωμόνων σχετικά με την πολιτιστική χρησιμότητα ενός εγχειριδίου αποκατάστασης SMART. (2) Επίτευξη συναίνεσης σχετικά με τομείς στο πλαίσιο του προγράμματος έξυπνης ανάκαμψης που απαιτούν πολιτιστική τροποποίηση και (3) Ζητήστε συμβουλές σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να εφαρμοστούν οι τροποποιήσεις στον μελλοντικό σχεδιασμό και την υλοποίηση του προγράμματος. Οι κριτές ήταν 11 πολιτιστικά, γεωγραφικά και επαγγελματικά διαφορετικοί ειδικοί υγείας και ευημερίας της Αυστραλίας. Πριν από κάθε γύρο έρευνας ορίστηκε επίπεδο συναίνεσης 80%.

Αποτελέσματα: Υπήρξε 100% διατήρηση συμμετεχόντων και στους τρεις γύρους των Δελφών. Η επιτροπή κατέληξε σε συναίνεση σχετικά με πέντε βασικές τροποποιήσεις του προγράμματος (σύνθεση χωριστού διαμεσολαβητή και εγχειριδίου μελών ομάδας, πολιτιστικά κατάλληλη γλώσσα, ορολογία και επίπεδο αλφαβητισμού, πολιτιστικά σημαντικές δραστηριότητες του προγράμματος, συμπληρωματικοί πόροι αφήγησης και προσαρμογή για διαφορετικά κοινοτικά πλαίσια). Η επιτροπή ανέπτυξε επίσης μια σειρά πρακτικών στρατηγικών εφαρμογής για να καθοδηγήσει το SMART Recovery μέσω μιας διαδικασίας τροποποίησης.

Συμπέρασμα: Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της συμμετοχής των αυτοχθόνων λαών στον σχεδιασμό, την υλοποίηση και την επικύρωση των βασικών προγραμμάτων αμοιβαίας στήριξης. Οι τροποποιήσεις του προγράμματος υπό την ηγεσία των αυτοχθόνων πληθυσμών θα μπορούσαν να συμβάλουν στη βελτίωση της προσβασιμότητας και της χρησιμότητας των ομάδων αμοιβαίας στήριξης για τους αυτόχθονες πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο. Αυτή η μελέτη είναι ένα παράδειγμα για το πώς οι αυτόχθονες ερευνητικές μέθοδοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν παράλληλα με την τεχνική των Δελφών. Αυτή η προσέγγιση κατέδειξε έναν τρόπο με τον οποίο οι αυτόχθονες πληθυσμοί από πολιτιστικά και γεωγραφικά διαφορετικές τοποθεσίες μπορούν να συμμετέχουν στην έρευνα ανώνυμα, αυτόνομα και χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση στις προσωπικές, κοινοτικές ή επαγγελματικές υποχρεώσεις.