Κίνητρα για τη συμμετοχή στη θεραπεία σε ένα πρόγραμμα θεραπείας διαταραχής οικιακής χρήσης ουσιών: Μια ποιοτική μελέτη

Format
Scientific article
Publication Date
Published by / Citation
Dillon, P. J., Kedia, S. K., Isehunwa, O. O., & Sharma, M. (2020). Motivations for Treatment Engagement in a Residential Substance Use Disorder Treatment Program: A Qualitative Study. Substance abuse: research and treatment, 14, 1178221820940682.
Original Language

English

Keywords
treatment
motivation
treatment engagement

Κίνητρα για τη συμμετοχή στη θεραπεία σε ένα πρόγραμμα θεραπείας διαταραχής οικιακής χρήσης ουσιών: Μια ποιοτική μελέτη

Αφηρημένος

 

Στοχεύει:

Ο στόχος αυτής της μελέτης ήταν να διερευνήσει τις προοπτικές σχετικά με τα κίνητρα για τη συμμετοχή στη θεραπεία από τους πελάτες διαταραχής χρήσης ουσιών (SUD) σε ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα οικιακής αποκατάστασης.

 

Σχεδιασμός και Μέθοδοι:

Ένα δείγμα ευκολίας 30 πελατών που εγγράφηκαν σε ένα ετήσιο πρόγραμμα θεραπείας SUD σε ένα κέντρο αποκατάστασης κατοικιών έλαβε μέρος σε εις βάθος συνεντεύξεις. Τα πρακτικά των συνεντεύξεων αναλύθηκαν χρησιμοποιώντας την προσέγγιση ανάλυσης κατευθυνόμενου περιεχομένου.

 

Αποτελέσματα:

Οι λογαριασμοί των συμμετεχόντων ανέφεραν ότι η εμπλοκή τους στη θεραπεία υποκινήθηκε από παράγοντες που ευθυγραμμίζονταν με τις έξι κύριες κατασκευές του μοντέλου health belief: i) αντιληπτή ευαισθησία (π.χ. πιστεύοντας ότι η χρήση ουσιών τους απαιτούσε παρέμβαση και ότι ήταν επιρρεπείς σε υποτροπή), ii) αντιληπτή σοβαρότητα (π.χ. η χρήση ουσιών επηρέασε αρνητικά την υγεία τους και έβλαψε τις στενές σχέσεις τους), (iii) αντιληπτά οφέλη (π.χ. ευκαιρίες για μια καλύτερη ζωή, επανασύνδεση με μέλη της οικογένειας και στενούς φίλους, & αποφυγή νομικών συνεπειών), (iv) αντιληπτά εμπόδια (π.χ. διάρκεια του προγράμματος θεραπείας), (v) υποδείξεις για δράσεις (π.χ. καθοριστικές στιγμές, στοιχεία του θεραπευτικού προγράμματος , πίστη και πνευματικότητα) και (vi) αυτο-αποτελεσματικότητα στην παραμονή της αποχής (π.χ. πρόγραμμα θεραπείας τους παρείχε δεξιότητες και εμπειρίες για τη διατήρηση της μακροχρόνιας νηφαλιότητας).

 

Συζήτηση:

Η ανάλυσή μας δείχνει ότι η συμμετοχή των συμμετεχόντων στη θεραπεία συνδέθηκε με τις πεποιθήσεις τους σχετικά με τη σοβαρότητα της διαταραχής χρήσης ουσιών, την ικανότητα του προγράμματος θεραπείας τους να τους βοηθήσει να αποφύγουν μελλοντική υποτροπή και τη δική τους ικανότητα να ενεργούν σύμφωνα με τις στρατηγικές και τους πόρους που παρέχονται από το πρόγραμμα θεραπείας. Μια θεωρητική κατανόηση αυτών των πτυχών μπορεί να συμβάλει στο μελλοντικό σχεδιασμό παρεμβάσεων ακριβείας.