Ανταμείβοντας κυκλώματα και παρακινητικές ελλείψεις στη διαταραχή κοινωνικού άγχους: Τι μπορεί να μάθει από τα μοντέλα ποντικιών;

Format
Scientific article
Publication Date
Published by / Citation
Carlton, C. N., Sullivan-Toole, H., Ghane, M., & Richey, J. A. (2020). Reward Circuitry and Motivational Deficits in Social Anxiety Disorder: What Can be Learned from Mouse Models?. Frontiers in Neuroscience, 14, 154.
Original Language

English

Country
Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής
Keywords
social anxiety
anhedonia
reward
mouse models
social stress

Ανταμείβοντας κυκλώματα και παρακινητικές ελλείψεις στη διαταραχή κοινωνικού άγχους: Τι μπορεί να μάθει από τα μοντέλα ποντικιών;

Η διαταραχή κοινωνικού άγχους (SAD) είναι μια κοινή και σοβαρή ψυχιατρική κατάσταση που συνήθως εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εφηβείας και παραμένει στην ενηλικίωση εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία. Οι επικρατούσες παρεμβάσεις επικεντρώνονται στη διαμόρφωση των συστημάτων απειλής και διέγερσης, αλλά παράγουν μόνο μέτρια ποσοστά ύφεσης. Αυτό το κενό αποτελεσματικότητας υποδηλώνει ότι οι περισσότερες βασικές έννοιες θεραπείας δεν στοχεύουν επαρκώς τις βασικές διαδικασίες που εμπλέκονται στην εμφάνιση και τη διατήρηση της ΕΔΕ. Αυτή η ιδέα έχει οδηγήσει περαιτέρω στην ανάπτυξη νέων θεωρητικών μοντέλων που στοχεύουν σε κυκλώματα ανταμοιβής με γνώμονα την ντοπαμίνη (DA) και ελλείμματα κινήτρων που φαίνεται να μεταβάλλονται συστηματικά στην ΕΔΕ. Τα περισσότερα από τα διαθέσιμα δεδομένα που συνδέουν τις συστηματικές αλλοιώσεις στη νευροβιολογία DA με την ΕΔΕ στον άνθρωπο, αν και άφθονα, παραμένουν στο επίπεδο των συσχετισμών. Κατά συνέπεια, ο σκοπός αυτής της σύντομης ανασκόπησης είναι να αξιολογήσει κριτικά τη σημασία της πειραματικής εργασίας σε μοντέλα τρωκτικών που συνδέουν τις λεπτομέρειες της λειτουργίας da με τα συμπτώματα του κοινωνικού άγχους. Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι, παρά ορισμένους συστηματικούς περιορισμούς που είναι εγγενείς στα ζωικά μοντέλα, αυτές οι προσεγγίσεις παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για τους ανθρώπους βιοδείκτες του κοινωνικού άγχους, συμπεριλαμβανομένου ότι (1) η εφηβεία μπορεί να χρησιμεύσει ως κρίσιμη περίοδος για τη σύγκλιση νευροβιολογικών και περιβαλλοντικών παραγόντων που τροποποιούν τις μελλοντικές προσδοκίες σχετικά με την κοινωνική ανταμοιβή μέσω αλλαγών που εξαρτώνται από την εμπειρία στα κυκλώματα DA-ergic, (2) τα θηλυκά μπορεί να παρουσιάσουν μοναδική ευαισθησία στα συμπτώματα κοινωνικού άγχους όταν συναντούν Η σχεσιακή αστάθεια που επηρεάζει τις νευρικές διεργασίες που σχετίζονται με τη ΔΑ και (3) διαχωρίζεται από το φόβο και τα διεγερτικά συστήματα, η λειτουργική νευροβιολογία των κεντρικών συστημάτων DA συμβάλλει μοναδικά στην ευαισθησία και τη διατήρηση των αναισθητικών παραγόντων που σχετίζονται με τα ανθρώπινα μοντέλα ΕΔΕ.