Funcionamiento familiar e intentos de suicidio en un hospital público de Argentina
Βιογραφικό
Objetivo
Analizar los componentes funcionales de la dinámica familiar y factores asociados al intento de suicidio en pacientes asistidos en un hospital público de Argentina en el año 2015.
Μέτοδος
Se realizó un estudio descriptivo transversal en la guardia del Hospital Regional Dr. Ramón Carrillo. La muestra fue de 116 pacientes. Se administró un cuestionario con 2 instrumentos validados: el Apgar familiar y la Escala de riesgo de suicidio.
Αποτέλεσμα
El 51% de los casos fueron mujeres. El método más utilizado fue la ingesta de fármacos. Predominaron las personas sin pareja. Se obtuvo una media de edad de 28 años y un promedio de 2 intentos de suicidio por persona. Los componentes funcionales respecto de la comunicación y el afecto fueron los más afectados. Los factores asociados al riesgo suicida más importantes fueron los afectos negativos, los sentimientos de soledad y la ideación suicida. Se observó una correlación negativa entre funcionamiento familiar y riesgo suicida.
Συμπεράσματα
La dinámica del grupo familiar influye de manera directa o indirecta sobre las conductas suicidas de un miembro del grupo familiar, por lo que es imprescindible reforzar las estrategias que prioricen la salud familiar y la detección precoz de conductas suicidas.
Αφηρημένος
Στόχοι
Να αναλύσει τις λειτουργικές συνιστώσες της δυναμικής της οικογένειας και τους παράγοντες που σχετίζονται με την απόπειρα αυτοκτονίας σε ασθενείς με βοήθεια σε δημόσιο νοσοκομείο στην πόλη Santiago del Estero το 2015.
Μεθόδους
Μια συγχρονική περιγραφική μελέτη πραγματοποιήθηκε στο Περιφερειακό Νοσοκομείο Dr. Ramón Carrillo. Το δείγμα ήταν 116 ασθενείς. Ένα ερωτηματολόγιο χορηγήθηκε με δύο επικυρωμένα εργαλεία: την οικογένεια Apgar και την Κλίμακα Κινδύνου Αυτοκτονίας.
Αποτελέσματα
Συνολικά το 51% των περιπτώσεων ήταν γυναίκες. η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μέθοδος ήταν η κατάποση φαρμάκων. Οι άνθρωποι χωρίς σύντροφο κυριάρχησαν. Διαπιστώθηκε μέση ηλικία 28 ετών. Κατά μέσο όρο δύο απόπειρες αυτοκτονίας ανά άτομο. Τα λειτουργικά στοιχεία σχετικά με την επικοινωνία και το συναίσθημα επηρεάστηκαν περισσότερο. Οι παράγοντες που σχετίζονται με τον σημαντικότερο κίνδυνο αυτοκτονίας ήταν οι αρνητικές παθήσεις, τα συναισθήματα μοναξιάς και ο αυτοκτονικός ιδεασμός. Υπήρξε αρνητική συσχέτιση μεταξύ της οικογενειακής λειτουργίας και του κινδύνου αυτοκτονίας.
Συμπεράσματα
Η δυναμική της οικογενειακής ομάδας επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα την αυτοκτονική συμπεριφορά ενός μέλους της οικογενειακής ομάδας. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να ενισχυθούν οι στρατηγικές που δίνουν προτεραιότητα στην οικογενειακή υγεία και στην έγκαιρη ανίχνευση αυτοκτονικής συμπεριφοράς.