Πολιτιστική προσαρμογή του προγράμματος ενίσχυσης των οικογενειών στη Βραζιλία
Κλαρίς Μορέιρα Άλο, Μαρίνα Πεδράλχο, Τζουλιάνα Ζάιντλ, Μαριάνα Ρούσο Βοϊντεβίλ Νταμασκένο, Βιβιάν ντε Πάουλα Ρότσα, Καμίλα ντε Ακίνο Μοράις
Εισαγωγή: Το Πρόγραμμα Ενίσχυσης Οικογενειών (SFP) αναπτύχθηκε αρχικά στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, ΗΠΑ. Η βρετανική έκδοση του προγράμματος (SFP UK) ήταν το αποτέλεσμα μιας αναθεώρησης της αρχικής πρότασης και δοκιμάστηκε με 447 οικογένειες σε κοινωνικά και οικονομικά μειονεκτήματα. Το SFP UK βασίζεται στο μοντέλο βιοψυχοκοινωνικής ευπάθειας, στο μοντέλο ανθεκτικότητας και στο μοντέλο οικογενειακής διαδικασίας που συνδέει το οικονομικό άγχος και την προσαρμογή των εφήβων, το οποίο ενσωματώνει τον οικογενειακό κίνδυνο και τους παράγοντες προστασίας που επηρεάζουν την πρόσληψη και την κατάχρηση ουσιών. Το πρόγραμμα παρέμβασης στοχεύει στην ενίσχυση των οικογενειακών δεσμών προκειμένου να αποφευχθεί η κατάχρηση ουσιών. Φέρνοντας το SFP στη Βραζιλία, οι προσαρμογές ήταν απαραίτητες για να ταιριάζουν στο κοινωνικό και πολιτιστικό πλαίσιο της χώρας, καθώς η πολιτιστική προσαρμογή είναι ένα από τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη διαδικασία υλοποίησης ενός προγράμματος, καθώς και την πιστότητα. Αυτά τα στοιχεία επηρεάζουν την ανατροφοδότηση των συμμετεχόντων, που εκφράζεται μέσω της επιμέλειας, της συμμετοχής στις δραστηριότητες του προγράμματος και της ικανοποίησης. Το πρόγραμμα στη Βραζιλία ονομάζεται "Programa Famílias Fortes" (PFF). Αυτή η αφίσα επικεντρώνεται στην παρουσίαση των προσαρμογών που έγιναν στην έκδοση SFP UK στο βραζιλιάνικο πλαίσιο, από το 2013 έως το 2015.
Μέθοδοι: Οι προσαρμογές επικεντρώθηκαν στο να καταστεί το Πρόγραμμα σχετικό και εφαρμόσιμο στο βραζιλιάνικο πλαίσιο. Οι κύριες αλλαγές έγιναν μετά από μια πιλοτική εμπειρία με οικογένειες της Βραζιλίας που περιελάμβανε μια διαδικασία αξιολόγησης που διεξήχθη από μια ακαδημαϊκή ερευνητική ομάδα, από το Πανεπιστήμιο της Μπραζίλια (UnB).
Αποτελέσματα: Βασικά στοιχεία όπως: θέματα, DVD, κύριες δραστηριότητες, διάρκεια, ρόλοι διευκολυντών, εφοδιαστική, προφίλ συμμετεχόντων, ακολουθία συνεδριών και το περιεχόμενο του προγράμματος διατηρήθηκαν τα ίδια. Οι κύριες προσαρμογές έγιναν στην εκπαίδευση και την παρακολούθηση του διαμεσολαβητή, στις προσαρμογές της γλώσσας στη βραζιλιάνικη πραγματικότητα και στο υλικό του προγράμματος. Η μορφή, αρχικά αποκαλυπτική, έγινε πιο βιωματική, με δραστηριότητες και παιχνίδια ρόλων. Στην κατάρτιση συμπεριλήφθηκαν και άλλα θέματα: οι πολιτικές για τα ναρκωτικά και την πρόληψη, οι παράγοντες κινδύνου και προστασίας, η διατομεακότητα και η εγκάρσια διάσταση της δημόσιας πολιτικής. Η διαδικασία υλοποίησης προσαρμόστηκε επίσης ώστε να περιλαμβάνει συναντήσεις παρακολούθησης με διαμεσολαβητές, πολλαπλασιαστές και εκπαιδευτές, προσθέτοντας περισσότερο χρόνο για συνεχή εκπαίδευση και ανταλλαγή δεδομένων από τις οικογενειακές ομάδες που παρακολουθούν το πρόγραμμα. Τα υλικά ήταν διαγραμματικά, με προσαρμογές μετάφρασης ώστε να ταιριάζουν καλύτερα στις τοπικές αναφορές και λέξεις, οι εικόνες που παρουσιάζονται στο εγχειρίδιο του συντονιστή άλλαξαν επίσης. Η κύρια καινοτομία ήταν η δημιουργία δύο τετραδίων δραστηριοτήτων για νέους και γονείς, καθώς και η παραγωγή μόνιμων καρτών και αφισών, που χρησιμοποιούνται από τους διαμεσολαβητές.
Συμπεράσματα: Το πρόγραμμα διατήρησε τα βασικά του στοιχεία και έκανε σημαντικές αλλαγές για να διασφαλίσει την εφαρμογή του στο πλαίσιο των δημοσίων υπαλλήλων στη Βραζιλία και των διαθέσιμων ωρών εργασίας τους.
Αυτή η περίληψη υποβλήθηκε στην Ετήσια Συνάντηση της Εταιρείας Έρευνας πρόληψης 2017 .