Η ενσωμάτωση διαφορετικών πηγών βιολογικών πληροφοριών σχετικά με το τι ορίζει έναν συμπεριφορικό φαινότυπο είναι δύσκολο να ενοποιηθεί σε μια οντότητα που αντικατοπτρίζει το αριθμητικό άθροισμα των μεμονωμένων μερών της. Με αυτή την έννοια, η πρόκληση της Συστημικής Βιολογίας για την κατανόηση του «ψυχιατρικού φαινοτύπου» είναι να παρέχει μια βελτιωμένη όραση του σχήματος του φαινοτύπου όπως απεικονίζεται από την ψυχολογία «Gestalt», της οποίας το θεμελιώδες αξίωμα είναι ότι ο παρατηρούμενος φαινότυπος (συμπεριφορά ή ψυχική διαταραχή) θα είναι το αποτέλεσμα της ενοποιητικής σύνθεσης κάθε μέρους. Ως εκ τούτου, προτείνουμε τον όρο "Gestaltomics" ως όρο από τη Βιολογία Συστημάτων για την ενσωμάτωση δεδομένων που προέρχονται από διαφορετικές πηγές πληροφοριών (όπως το γονιδίωμα, το μεταγραφώμιο, το πρωτέωμα, το επιγονίδιο, το μεταβολισμό, το φαινόμενο και το μικροβίωμα).

Εκτός από αυτή τη βιολογική πολυπλοκότητα, ο νους ενσωματώνεται μέσω πολλαπλών εγκεφαλικών λειτουργιών που λαμβάνουν και επεξεργάζονται πολύπλοκες πληροφορίες μέσω καναλιών και δικτύων αντίληψης (π.χ. όραση, αυτί, οσμή, μνήμη και προσοχή) που με τη σειρά τους προγραμματίζονται από γονίδια και επηρεάζονται από περιβαλλοντικές διεργασίες (επιγενετική). Σήμερα, η προσέγγιση της ιατρικής έρευνας στις ανθρώπινες ασθένειες είναι η απομόνωση μιας ασθένειας για μελέτη. Ωστόσο, η παρουσία μιας πρόσθετης νόσου (συννοσηρότητα) ή περισσότερων από μία ασθενειών (πολυνοσηρότητα) προσθέτει πολυπλοκότητα στη μελέτη αυτών των καταστάσεων. Αυτή η ανασκόπηση θα παρουσιάσει την πρόκληση της ενσωμάτωσης ψυχιατρικών διαταραχών σε διαφορετικά επίπεδα πληροφοριών (Gestaltomics). Θα συζητηθούν επίσης οι επιπτώσεις της αύξησης του επιπέδου πολυπλοκότητας, για παράδειγμα, η μελέτη της συννοσηρότητας με μια άλλη ασθένεια όπως ο καρκίνος.